Skóry twoje skąpane od wewnątrz
           skóry moje skąpane od wewnątrz
 
           choć wiatry te same obejmują nm boki
           choć wiatry te same otwierają nam boki
 
           co my sobie dać
 
           Które psy twoje nie opuszczą pana
           które psy moje nie opuszczą pani
 
           choć śniegi te same suną nam zaprzęg
           choć śniegi te same piękny nasz zaprzęg
 
           co my sobie dać
 
           Jakie pokoje twoje dla mnie groty i sen
           jakie pokoje moje dla ciebie groty i sen
 
           choć niebo błękitne nad igliwiem
           choć niebo błękitne nad nami

           Przebyłem noc właśnie i nikt mnie nie wita
           nikt mi żaden nmie mówi - bądź pozdrowiony
           bądź na śniadaniu tako na wieczerzy
           a sen niech cię ma między tym a tamtym
 
           Przebyłem noc własnie i nikt mnie nie wita
           a pracowałem ciężko nad szukaniem
           nad wyszukaniem tych bram nieśmiertelnych
           tych bram zatraconych poszukując
 
           Przebyłem noc właśnie i nikt mnie nie spyta
           nikt mnie żaden nie spyta - jak ci się szło
           jak też ci się szło przez czarne listowie
 
           Przebyłem noc mówię i jestem zmęczony
           nie odwiedził mnie faun ani anioł stróż
           ani też najmniejszy robaczek świetlisty

 nie wszystko da się powiedzieć
gołoborza i halizny skamlały o śnieg
w skroniach łoskot wiecznie głodnego morza
chochoły w sadach wiatr targał za łono
jęknęła siódma z lewej deska w płocie

The sky is a well after all
and so as much well-casing
as sadness and stars 
 
But the saddest is when
the scalpel of the moon
opens a cloud
like a dolphin`s belly

Architektura

To jaka smukłość teraz
któryś poczęty jest
przez starożytny niepokój drzewa
jak cerkiew albo dzwon
o gałąź wystającą nad kopułą
 
 
jak gdyby już utrata nadziei
o gałęzi oliwnej
to jaka smutność teraz
 
 
a przecież mogłeś drzewo rozpoczynać
od gniazda tak sądzę
żeby i nieśmiałość i podbródek
ukryć wysoko w tym stylu