Peter Sinfield
POD KOPUŁĄ NIEBA
Uśmiech roześmianego mężczyzny
Łza w twoim oku
Taniec w porannym słońcu
Pod kopułą nieba.
Wysoko w krzaku głogu
Pszczoły i motyle
Fortuna zaklęta w rozstaniu
Pod kopułą nieba.
Rozpościera się droga, którą wiatr
podąża do nieba,
To nie jest powód, aby dziwić
się dlaczego.
Cętkowana, zielona, letnia polana
Gdzie szybuje jaskółka
I zabawa roześmianych dzieci
Pod kopułą nieba.
Uśmiech roześmianego mężczyzny
Łza w twoim oku
Miłość w porannym słońcu
Pod kopułą nieba.
Rozpościera się droga, którą wiatr
podąża do nieba,
To nie jest powód, aby dziwić
się dlaczego.
Delikatność na ławicy mchu,
Wynurzającej się z morza zieleni
Wszystko, wszystko
Pod kopułą nieba.
Wszystko, wszystko
Pod kopułą nieba...