Głęboką nocą wszedłem do niej.
Spała - a w oknie nad jej głową
Stał księżyc - kołdra spod jej dłoni
Połyskiwiała atłasowo.

Na wznak leżała i w półcieniu
Dwoiła piersi nagie - skrycie,
Jak woda w szklance, w jej uśpieniu
Trwało w niej nieruchome życie

1898