A co, jeżeli rzeczywistość tak naprawdę jest iluzją i nic nie istnieje? - Cóż, w takim razie zdecydowanie przepłaciłem mój nowy dywan.

By istniało zwierciadło świata, świat musi mieć jakiś kształt.

Cały świat gra komedię.

Cały świat to (sami) aktorzy.

Czasem biedujemy wyłącznie dlatego, że świat nie pasuje do naszych najskrytszych marzeń.

Fakt, że jestem paranoikiem, nie oznacza jeszcze, że cały świat nie sprzymierzył się przeciwko mnie.

Jakiż piękny jest świat i jakie szkaradne są labirynty.

Jedyne, czego nam potrzeba, abyśmy stali się dobrymi filozofami, to zdolność do dziwienia się światem.

Na świecie potrzebni są i tacy, i owacy.

Najbardziej niezrozumiałą kwestią dotyczącą świata jest to, że on jest zrozumiały.

Nie da się żyć na świecie, przynajmniej nie pytając, skąd się ten świat wziął.

Nie istnieje coś takiego jak doskonałość. Świat nie jest doskonały. I dlatego jest piękny.

Nie podoba mi się świat, gdzie właściwe zdarza się tak rzadko, że uważamy je za uprzejmośc.

Niedobrze działoby się na świecie, gdyby ludzie kierowali się wyłącznie samymi odruchami, nie uciekając się do rozsądku.

Niewiele byłoby zła na świecie, gdyby nie można go było popełnić w imię dobra.

Rzec można, że odwieczną tajemnicą świata jest jego poznawalność.

Są sprawy na tym świecie, na które nie mamy wpływu. Czasem obwiniamy za nie siebie z nadzieją, że w ten sposób uda nam się je zrozumieć.

Świat bez psychopatów? Byłby nienormalny.

Świat bez sztuki naraża się na to, że będzie światem zamkniętym na miłość.

Świat cały jest tylko błękitną wklęsłością chińskiej filiżanki.

Świat cały nie zdoła nas pokonać, gubimy się jednak sami przez zbyt mocne pragnienie rzeczy, których nie posiadamy - i przez zbyt uporczywe życie wspomnieniami!

Świat dzieli się na tych, co srają dobrze i na tych, co srają źle.

Świat i ludzie nie są tacy źli, jak to wynika z archiwum IPN-u.

Świat idzie naprzód tylko dzięki tym, którzy się temu sprzeciwiają.

Świat interesuje mnie zwłaszcza w kontekście mnie samej.

Świat istnieje tylko dzięki temu, że zawsze za późno się cofać.

Świat jest chyba stożkowaty, największe jest dno.

Świat jest dokładnie taki, jakim go postrzegamy.

Świat jest dożywotnim więzieniem. Przeklętym dożywotnim więzieniem.

Świat jest jak ogród pełen nieskończonej różnorodności.

Świat jest jak pięknie przyozdobiona sala. Wszystko jest gotowe do przyjęcia, bogactwo wszelkich możliwych doswiadczeń wypełnia przestrzeń, jednak dopiero kiedy ktoś zacznie tańczyć, bal zaczyna się naprawdę.

Świat jest jeno szkołą szukania; nie o to chodzi, kto dopadnie, ale kto przebieży piękniejszą drogę.

Świat jest komedią dla tych, co myślą. I tragedia dla tych, co odczuwają.

Świat jest kulą: im dalej płyniecie, tym bliżej jesteście domu.

Świat jest mały; czy dlatego należy uwolnić go od wielkich ludzi?

Świat jest mały, ostatecznie wszyscy kiedyś spotkamy się w łóżku.

Świat jest mały tylko dla młodych.

Świat jest miejscem cudów, ale samemu jest się największym cudem.

Świat jest namiętnością, jest także wolą, ale nie mądrością.

Świat jest niczym. Miłość go ukształtowała. Świat znika bez śladu. To, co zostaje, jest miłością.