Gdzie wchodzi szczęście, tam zawiść rozpoczyna oblężenie i walczy z nim.

Najbiedniejszą cnotę zawiść z tyłu kąsa.

Nie dotyka zawiść środka: do szczytów zwykle dąży.

Nie należy być zawistnym wobec innych.

Powodem dla którego śmierć tak mocno trzyma się życia nie jest biologiczna konieczność, lecz zawiść. Życie jest tak piękne, że śmierć się w nim zakochała zazdrosną, zaborczą miłością, która zagarnia wszystko, co się da.

Zawiść jest jak ślepiec, który chce Ci wykłuć oczy.

Zawiść najczęściej wcale nie chce posiadać. Ona tylko chce aby ktoś inny czegoś nie posiadał. Chce mu to zabrać, zniszczyć lub przynajmniej zmniejszyć tego wartość lub znaczenie. Opętani zawiścią najbardziej pragniemy tego, aby ktoś coś utracił. A gdy się tak stanie czujemy się lepiej.

Zawiść. Nie zapominajcie o niej, zachowajcie ją w myśli. To klucz. Za pomocą tego klucza będziecie mogli częściowo rozumieć Boga (...) bez niego nikt nie potrafi go zrozumieć. Jak powiedziałem, on sam otwarcie ukazał ten klucz, aby go wszyscy widzieli. On mówi naiwnie i bez śladu zakłopotania: Ja, Pan twój i Bóg twój, jestem zawistnym Bogiem.