Ci, co wszędzie widzą i węszą grzech, mają chore dusze.

Dla człowieka prawdziwie religijnego nic nie jest grzechem.

Gdy głupiec unika grzechu, powoduje przeciwny skutek.

Grzech jest bez znaczenia. I nie przez grzech osiąga się zło.

Grzech: załamanie się równowagi.

Grzech zwalczaj, z grzesznikiem się jednaj.

Grzechy nie tyle do człowieka powinny być przypisane, co do życia. Na człowieka czasem i tego za wiele, że żyć musi.

Jedni przez grzech się wznoszą, inni przez cnotę upadają.

Jestem dzieckiem grzechu. To nieprawda, ale dobrze brzmi.

Każdy grzech to jakaś forma kradzieży [...]. Kto zabija, kradnie czyjeś życie. Kto kłamie, kradnie komuś innemu prawo do prawdy. Kto oszukuje, okrada kogoś z prawa do uczciwego prowadzenia interesów.

Kto mogąc nie zabrania grzeszyć, namawia do grzechu.

Kto zmniejsza grzech, ten uszczupla i cnotę.

Ludzie zawsze są niewdzięczni, a sami będąc winni, grzech swój na cudze radzi zwalają barki...

Na pewno popełniłam jeden grzech, grzech zaniechania. Zaniechałam siebie.

Największym grzechem uczciwych ludzi jest bezczynność w konfrontacji z ewidentnym złem.

Nie ma większego grzechu niż uważać, że wszystko jest jasne i zrozumiałe. Jest to grzech dumy i zaufania do siebie, który chciała popełnić Ewa, gdy pragnęła być bogom równa.

Nie należy chlubić się grzechem.

Nie znam większego grzechu niż uciskanie słabszych w imieniu Boga.

Nigdy nie jest za późno, aby wkroczyć na uczciwą drogę: kto żałuje swych grzechów, ten już prawie niewinny.

Od grzechu i mądrość człowieka nie uwolni, popełnić go może każdy.

Początkiem grzechu - grzeszne myśli.

Serce i oczy to dwoje pośredników grzechu.

To nie porażka, a nisko wyznaczony cel jest grzechem.

Żaden grzech nie przekreśla człowieka. Ale kiedy człowiek pokocha nienawiść i zemstę, to się na pewno od Boga oddala.