Cytaty - Piękno

Choćbyśmy cały świat przemierzyli w poszukiwaniu Piękna, nie znajdziemy go nigdzie, jeśli nie nosimy go w sobie.

Chociaż prawda to piękno, jednakże piękno nie musi być prawdą.

Jak mogę mówić o pięknie, jak mógłbym snuć rozważania estetyczne, skoro jestem smutny, śmiertelnie smutny... Utraciłem jeszcze jeden składnik egzystencji - piękno. W ten sposób stopniowo utracisz, człowieku, wszystko...

Jako młody człowiek chciałem, żeby piękno było we mnie, byłem nieszczęśliwy. Teraz wiem, że jest ono wszędzie wokół, akceptuję je.

Każdy z nas nosi w sobie piękno. Cała sztuka polega na tym, by umieć je odkryć.

Nic mi, świecie, piękności twej zmącić niezdolne!

Nie ma nic bardziej względnego niż piękno.

Nieważne, czy ty opiszesz piękno i prawdę; ważne, abyś je poznał.

Pewnego wieczoru wziąłem na kolana Piękno. - I przekonałem się, że jest gorzkie.

Piękne jest to, co podoba się całkiem bezinteresownie.

Piękne jest to,od czego nic nie można odjąć i do czego nic nie można dodać

Piękno bez wdzięku jest jak haczyk bez przynęty.

Piękno jest dla nieszczęśliwych, którzy nie kochają.

Piękno jest jedyną rzeczą boską i widzialną jednocześnie.

Piękno jest obecne, tylko trzeba chcieć je widzieć, lub przynajmniej rozmyślnie nie zamykać oczu.

Piękno jest otwartym listem polecającym, który z góry zdobywa dla nas serca.

Piękno jest tylko sumą świadomości naszych zboczeń.

Piękno jest tym, co czujesz wewnątrz i co odbija się w twoich oczach.

Piękno [...] jest wszędzie. Gdziekolwiek zwrócisz oczy.

Piękno, które pomaga żyć, pomaga również umierać.

Piękno podobnie jak mądrość kocha samotnych wielbicieli.

Piękno powinno być nieruchome. Ruch w poezji, w muzyce innego jest rzędu [...] cierpi, nie mogąc znieruchomieć.

Piękno rzeczy śmiertelnych mija, lecz nie piękno sztuki.

Piękno: siła, którą kobieta oczarowuje kochanka, a przeraża męża.

Piękności często towarzyszy ciemnota.

Pięknym jest to, co wyobrażane jest bez pośrednictwa pojęcia jako przedmiot powszechnego upodobania.

Są dwa rodzaje piękna. Jedno jest zatrzymane, nie porusza się wcale, pochodzi z właściwiej proporcji i barwy. Drugie jest ruchome, nazywa się wdziękiem i leży w ruchu ciała, zwłaszcza oczu. Tamto jest martwe, to zaś czynne i żywe.

Świat to wielkie płótno, na którym namalowano piękno. Wystarczy tylko uważnie patrzeć.

Tak, piękno kobiety to piękne piękno, ale nietrwałe.

Ukryte piękno jest lepsze od jawnego.

uwierzyliśmy zbyt łatwo że piękno nie ocala