[...] codzienne doświadczenie wykazuje, iż każde słowo jest niebezpiecznym uczniem czarnoksiężnika.

Cóż może powiedzieć ktoś opuszczony przez słowa?

Dobre słowo jest łatwą przysługą niewymagającą ani krzty poświęcenia, a czasem wartą więcej niż prawdziwy dobry uczynek.

Dobre słowo leczy smutek.

I słowo może być kneblem.

Jakie słowo wypowiesz, takie usłyszysz.

Jeżeli chcesz zrozumieć słowo szczęście, musisz je pojmować jako zadośćuczynienie, a nie jako cel.

Każde słowo jest kłamstwem, dlatego trzeba je tak podać, żeby widownia wiedziała, że ono jest kłamstwem.

[...] każde słowo ma tę łatwość czy przymiot prowadzenia tego, kto je wypowiada, a potem może i nas, którzy podążamy w ślad za nim jak węszące wyżły [...].

Kiedy wypowiadam słowo cisza, niszczę ją.

Łatwiej trzymać na języku rozżarzony węgiel niż słowo sekretne.

Mój słownik jest ubogi! Słowo nadziei: jutro
Odmienia się jedynie przez Twoją osobę.
A już słowo miłości omija język: złożyć
Z głosek głodu się nie chce lub składa za późno,

(...) moje słowa przychodzą znikąd i biegną donikąd, nie mają przeszłości ani przyszłości, lecą ze świstem po równinie w opustoszałej, wiecznej teraźniejszości, nie karmiąc nikogo.

Pamiętasz?
Jakie to piękne słowo, pod warunkiem, że ma się je do kogo powiedzieć.

Powinno istnieć słowo określające mikroskopijną iskierkę nadziei, którą człowiek boi się dostrzec w lęku, że samo spojrzenie ją zgasi, jak przy próbie obejrzenia fotonu. Może tylko czekać przy niej, patrzeć obok niej, patrzeć poza nią, aż stanie się dość mocna, by zaistnieć realnie.

Przecie sens słowa nie zawsze jest ten sam, głupie słowo może nabrać nadludzkiej powagi, jeżeli padnie w chwili, która na nie czeka.

Przypadek to słowo pozbawione sensu; nie ma niczego, co nie miałoby swoich przyczyn.

Raz rzucone słowo ulata i nie możne być cofnięte.

Są słowa, bez których nie potrafimy żyć, takie jak „miłość”, „sprawiedliwość” i „dobroć”. Dajemy się im zwieść, potem się do nich rozczarowujemy tylko po to, żeby wierzyć w nie jeszcze bardziej.

Same słowa nie będą święte, jeśli choć trochę nie będą święte usta, które je głoszą.

Sława jest promieniowaniem piękności.

Słowa mogą być jak promienie Roentgena; jeśli używać ich właściwie, przenikną wszystko. Czytasz i słowa cię przeszywają.

Słowa są czynami, a czyny są rodzajem słów.

Słowa są potęgą, mają nieograniczoną moc.
Są nawałnicą albo łagodnym powiewem, oberwaniem chmury, które niszczy,
albo wodą, która poi.

Słowa żyją i wędrują dalej dopóki nie dotrą tam, gdzie wyrządzają zło.

Słowo jest czymś więcej niż tym, co mówisz i tym, co piszesz. Słowo jest tym, czym jesteś.

Słowo jest odważnikiem zdania

Słowo jest ogień - milczenie jest lawa.

Słowo, którego nie powiedziałeś, jest twoim niewolnikiem. Słowo, które powiedziałeś jest twoim panem.

Słowo nie jest niczym innym dla tęgiego umysłu jak rękawiczka z koźlej skóry. Jakże łatwo ją wywrócić na niewłaściwą stronę!

Słowo pociąga za sobą słowo [...].

Słowo - to wiele, ale milczenie - to wszystko.

To okropne rzucać słowa na wiatr.

Trzy słowa najdziwniejsze

Kiedy wymawiam słowo Przyszłość,
pierwsza sylaba odchodzi już do przeszłości.

Kiedy wymawiam słowo Cisza,
niszczę ją.

Kiedy wymawiam słowo Nic,
stwarzam coś, co nie mieści się w żadnym niebycie.

U ludzi marne słowo jest także potęgą.