Ale człowiek taki już jest - pocieszyła się. - Zastępuje strachem większą część swoich emocji.

Bolało tak, że umrzeć się chciało a potem strach przed śmiercią.

Człowiek broni się przed strachem za pomocą lęku.

Czuję strach przed jego obojętnym spojrzeniem.

Dobrze jest mieszkać w lęku i poprzez strach słyszeć swoje zęby, dobrze jest doprowadzić swoje życie do zagłady i rano na powrót je zacząć.

Ja jestem z tych, co nakrywają głowy kołdrą; z tych, którym strach uniemożliwia oddychanie.

Jak łatwo zwyczajny lęk zmienić w obłęd.

Jak strach, to się i nogi znajdą.

Jedyną rzeczą, której powinniśmy się bać, jest strach.

Kiedy reprezentujesz najwyższy urząd w państwie nie ma miejsca na strach.

Kto się lęka, już przegrał.

Kto żyje w strachu, nie będzie dla mnie nigdy wolny.

Łagodność jest świetnym lekarstwem na strach.

Lepiej umrzeć od razu, niż całe życie przepędzać w strachu.

Myślę, że strach, jaki odczuwa człowiek stojący nad przepaścią, w rzeczywistości jest raczej tęsknotą. Tęsknotą za tym, żeby rzucić się w dół - albo lecieć z rozpostartymi ramionami.

Największą bronią strachu jest jego zdolność uczynienia nas ślepymi na wszystko inne. Kiedy nas ogarnia przerażenie, zapominamy, że są jeszcze inni, że są sprawy, o które należy walczyć, nie bacząc na siebie.

Nie trzeba się nikogo bać. A jeśli ktoś się kogoś boi, to dlatego, że udzielił temu komuś jakiejś władzy nad sobą.

Nie wolno się bać, strach zabija duszę.
Strach to mała śmierć, a wielkie unicestwienie.
Stawię mu czoło.
Niech przejdzie po mnie i przeze mnie.
A kiedy przejdzie, odwrócę oko swej jaźni na jego drogę.
Którędy przeszedł strach, tam nie ma nic.
Jestem tylko ja.

Noc zawładnęła światem, wiodąc za sobą orszak ludzkich lęków.

Obawa i strach słabe to więzy miłości.

Pragnąłem przestać widzieć i słyszeć, ale strach nie pozwolił mi na to.

Sceptycyzm to elegancja strachu.

[...] strach bardzo przeszkadza w myśleniu.

Strach boi się odważnych.

Strach dodaje nogom skrzydeł.

Strach idzie za nami i przed nami przez całe życie. Miejmy nadzieje, że nie dalej.

Strach jest głównym źródłem przesądu i jedyną przyczyną okrucieństwa.

Strach jest oczekiwaniem zła.

Strach kreuje bogów.

Strach nie jest długotrwałym nauczycielem obowiązku.

Strach, strach, strach! Życie to dyktatura obezwładniającego strachu, cień gilotyny.

Strach - to rodzaj fantazji.

Strach wszystkim miesza w kartach.

[...] strach, że ktoś wytknie nam wady, że nikt nie doceni naszych zalet; strach, że nikt nas nie zauważy mimo naszych wad i zalet.

Strachy. Co za luksus dla wyobraźni.

To strach przed samotnością uczy nas miłości.

Trzeba wyzwolić się ze strachu bogów i śmierci.

Tylko tyrani żyją w wiecznym strachu.

Wielu stawia strachy na wróble, nikt - na orły.

Wierz mi, to jest najlepszy sposób, żeby ukryć strach. Być taką, hej, do przodu.
Żeby nikt się nie domyślił.