Miłość jest tęsknotą po utraconej połowie nas samych.
Miłość jest to barwa na aksamitnym kwiecie. Patrz i używaj z daleka. Gdy go ściśniesz w palcach, zostanie plama i cały wdzięk przepadnie.
Miłość jest to jakieś nie wiadomo co, przychodzące nie wiadomo skąd i nie wiadomo jak, i sprawiające ból nie wiadomo dlaczego.
Miłość jest to największe i jedyne bogactwo na ziemi.
Miłość jest treścią mego przekleństwa.
Miłość jest treścią naszego istnienia.
Jeśli się jej wyrzekniemy,
Umrzemy z głodu pod drzewem życia
Nie mając świadomości by zerwać jego owoce.
Miłość jest tym, o czym marzysz, paląc trzeciego papierosa.
Miłość jest tyranem, wiesz? Nie da się jej uniknąć ani utrzymać na dystans. Przybywa, albo wraca, albo też zstępuje, wszystko jedno, i właściwie możemy tylko podnieść ręce do góry i być dobrej myśli, prawda?
Miłość jest uczuciem zazdrosnym i tyrańskim; wówczas się tylko zadowoli, gdy przedmiot kochany poświęci mu wszystkie swe upodobania i namiętności.
Miłość jest warta śmierci. Miłość jest warta życia. Moje poszukiwanie ciebie, twoje poszukiwanie mnie wykracza poza życie i śmierć, w jeden długi zew dziczy. Nie wiem, czy to, co słyszę, jest odpowiedzią czy echem. Być może nic nie słyszę. Nieważne. Wyprawa musi się odbyć.
Miłość jest wieczna, zmieniają się tylko partnerzy.
Miłość jest wtedy, kiedy chcesz z kimś przezywać wszystkie cztery pory roku. Kiedy chcesz z kimś uciekać przed wiosenną burzą pod osypane kwieciem bzy, a latem zbierać z tym kimś jagody... i pływać w rzece. Jesienią robić razem powidła i uszczelniać okna przed wiatrem. Zimą - pomagać przetrwać katar i długie wieczory, a jak już będzie zimno, rozpalać razem w piecu.
Miłość jest wtedy piękna, kiedy ma wdzięki motyla, ale gdy po długim letargu obudzi się tygrys, dziękuję za zabawę!..
Co innego człowiek z dobrym apetytem, a co innego ten, któremu głód skręca wnętrzności!...
Miłość jest wtedy prawdziwa, gdy nie wiemy dlaczego.
Miłość jest złudzeniem. Dlatego właśnie osoba zakochana woli pory i miejsca sprzyjające iluzji, dogodne złudzeniom jak zmierzchy zacierające kontury przedmiotów, spotkania przy zamglonym księżycu i świetlisto-mroczne leśne ścieżki.
Miłość kobiety jest niczym zaangażowana sztuka: nie można wątpić we wzniosłość jej celów, chociaż na uczciwość pada cień podejrzenia.
Miłość kobiety jest tylko jedna. To nieprawda, że każda miłość jest pierwsza. Prawdziwa może być tylko raz, inne - to surogaty, namiastki uczucia.
Miłość kobiety polega na braniu.
Miłość kobiety uczyni z mężczyzny anioła, miłość zaś mężczyzny - uczyni z niej męczennicę.
Miłość kpi sobie z rozsądku. I w tym jej urok i piękno.
Miłość kpi sobie z zasad, a nic nie ma większej wartości, niż to, czego zdobyć nie można.
...miłość, która daje, na nic się nie ogląda i nie żąda niczego w zamian.
Miłość, które nie przeistacza się w czyn, nie jest miłością.
Miłość łączy serca, a przyjaźń umysły.
Miłość lubi półmroki, półśrodki i półkroki.
Miłość ludzi nie poddaje się władzy bagnetów.
Miłość ma wiele postaci i za każdym razem przybiera nowe oblicze. Ma wiele znaczeń, nie do końca nam znanych. Choć wielokrotna, wciąż zaskakuje nas swą różnorodnością istnienia.
Senna K.
Miłość ma zawsze ramiona szeroko otwarte. Jeżeli zamkniesz ramiona wokół miłości, to przekonasz się, że ściskasz jedynie samego siebie.
Miłość ma zęby którymi kąsa, a rany nigdy się nie zabliźniają.
Miłość mi wszystko wyjaśniła,
Miłość wszystko rozwiązała -
dlatego uwielbiam tę Miłość,
gdziekolwiek by przebywała...
Miłość między ludźmi należy siać jak złote zboże, a kąkol nienawiści trzeba wyrywać i deptać nogami.
Miłość moja dla niej, spotęgowała do tego stopnia, że stawała się nienawiścią, rozkoszowała się widokiem tego bólu codziennego.
Miłość może i nie wprawia świata w ruch, ale muszę przyznać, że nadaje temu ruchowi sens.
Miłość może nas pogrążyć w ogniu piekieł albo zabrać do bram raju - ale zawsze gdzieś nas prowadzi.
Miłość może okazać się w dziewięciu dziesiatych nienawiścią, lecz wciąż nazywać się miłością.
Miłość może żywić się najmniejszą odrobiną nadziei, ale zupełnie bez niej istnieć nie zdoła.
Miłość można dać i można ją otrzymać. Nie można tylko jednego: szantażować miłości. A tego najczęściej nie wiedzą ci biedacy i nieszczęśliwcy, którzy są złaknieni miłości.
Miłość musi być próbowana jak złoto w ogniu prób; tylko mała miłość w ogniu prób kruszeje. Wielka oczyszcza się i rozpala.
Miłość - najbardziej poetycka forma marnowania czasu.
Miłość najłatwiej złowić w sieć radości.