Z trudem przebaczamy innym, jeżeli na dnie naszych myśli tkwi coś, za co sami się nie możemy rozgrzeszyć.

Jest tylko jedno szczęście w życiu, kochać i być kochanym.

Ten, kto nie jest kochany, zawsze jest samotny wśród tłumu.

Kobiet nie można zrozumieć – trzeba je kochać.

Nie możemy z naszego życia wyrwać ani jednej stronicy.

Mężczyzna jest zawsze dzieckiem, nawet gdy jest to duże dziecko, dzieckiem dzierżącym władzę.

Nigdy się nie zastanawiam, dlaczego popełniłam tak wiele błędów; ledwie zdołałabym to pojąć, natychmiast zdobyłabym się na odwagę albo znalazłabym powód, by znów zrobić to samo.

Religia strachu, to religia dusz nikczemnych.

Kobieto, kobieto, jesteś otchłanią, piekłem, tajemnicą, i ten kto powiedział, że cię poznał, jest po trzykroć głupcem.

Gdzie nie ma miłości, tam kobiety nie ma.

Związek cielesny, nawet między małżonkami, to zbrodnia i świętokradztwo, jeśli nie towarzyszy mu wielkie uczucie.

Jeśli nie można kochać wyłącznie jednej osoby przez całe życie, niech przynajmniej będzie szereg lat, gdy wierzy się w taką możliwość.

Gdy serce raz zostało zdobyte, rozum wyrzucono za drzwi.

Boimy się późnego wieku, jakbyśmy mieli pewność, że go osiągniemy.

Szczęście nie jest wcale mglistym marzeniem.

Życie jest przewlekłą raną, która prawie nigdy nie przestaje boleć i nigdy się nie goi.

Pośród uczuć ludzkich miłość jest tym, które bardziej aniżeli wszystkie inne pozwala się kształtować.

Studiowanie literatury nie jest niczym innym jak studiowaniem ludzi.

Nie przypisuje się prawdziwych win tym, których się kocha.

Małżeństwo bez miłości to dożywotnie galery.