Wciąż nie uświadamiamy sobie dość wyraźnie, że jesteśmy częścią świata przyrody i że powinniśmy okazywać jej więcej szacunku.

Bardzo cenię rodzinę, ale na człowieka należy spoglądać jako na kogoś indywidualnego, nie zaś cząstkę rodziny.

Nie należy się zbytnio przejmować ocenami naszych poczynań. Każdy z nas musi być sędzią własnego istnienia. Przejawem odpowiedzialności jest więc podejmowanie decyzji, które sprawią, że będziemy lubić siebie, mieć poczucie wewnętrznej harmonii.

Marzenia są twórcze, jeśli pobudzają do czynu. Nie bójmy się marzyć. Nawet z pozoru nierealne marzenia wyzwalają w nas dodatkową energię. I uwierzmy w siłę swoich pragnień. Tylko wtedy nasze marzenia się spełnią.

Życie trzeba czymś wypełnić, choćby to był w ocenie innych nonsens i absurd.

Nie przyzwyczajać się, lecz w tym, co znane, odnajdywać nowe – oto droga wzbogacająca codzienność.

Charakter można ukształtować poprzez intensywną pracę nad zmianą charakteru własnego pisma.

Liczba jednostek opowiadających się za jakimś twierdzeniem nie decyduje o jego słuszności.

Należy mierzyć siły na zamiary i dążyć do celów z pozoru nieosiągalnych.

Człowiek powinien podejmować działania nie po to, żeby być od innego lepszy – lecz ze względu na poczucie sensowności podejmowanych czynów. Motyw decyduje o wartości tego, co dokonujemy.