Przyjaźń jest to zwierzę żyjące parami, ale nie całym stadem.

Każda rzecz ma więcej niż jedną powierzchnię i wiele świateł i cieni.

Człowiek, który dla interesu poświęca swój honor, traci i swój honor, i swój interes.

Doskonała przyjaźń jest niepodzielna, czyli każdy oddaje się przyjacielowi tak całkowicie, iż nic mu nie zostaje na postronne związki.

Nie śmierć mnie niepokoi, ale umieranie.

Człowiek musi być szalony. Nie potrafi stworzyć robaka, a tworzy dziesiątki bogów.

Każdy z nas czasem mówi głupstwa. Nieznośne są tylko głupstwa wygłaszane uroczyście.

Tam, gdzie prosty błąd liczy się za zbrodnię, tam zbrodnie są jedynie błędami.

Miłość jest niczym innym, jak żądzą nieśmiertelności.

W gruncie rzeczy okazuje się, że pilnowanie pieniędzy jest bardziej kłopotliwe niż ich zdobycie.

Świat jest jeno szkołą szukania; nie o to chodzi, kto dopadnie, ale kto przebieży piękniejszą drogę.

Jesteśmy po to, aby się starzeć, wątleć, chorować, na przekór całej medycynie.

Najważniejsza rzecz na świecie, to umieć być zdanym na samego siebie.

Błaznem jest ten, kto odtrąca uciechy,
jakich natura mu dostarcza. Nie trzeba ani gonić za nimi, ani od nich uciekać - trzeba je przyjmować.

Szlachetny człowiek woli stracić swój honor niż świadomość.

Nie masz naturalniejszej wiedzy, jak żądza poznania.

Wierzyć w każde twierdzenie, którego nie możemy odeprzeć, byłaby to wielka prostoduszność.

Poczucie dobrego i złego zależy w znacznej mierze od naszego o tym mniemania.

O pieniądzu trzeba to samo powiedzieć, co kiedyś powiedziano o Kaliguli: nie było nigdy tak dobrego niewolnika i tak dobrego pana, jak on.

Starość przysparza więcej zmarszczek duchowi niż twarzy.

Tchórzostwo jest matką okrucieństwa.

Przedmiot, który miłujemy, zda się nam piękniejszym niż jest.

Śmierć zwalnia nas od wszelkich zobowiązań.

Choćbyśmy nawet mogli stać się uczonymi uczonością drugich, mądrzy możemy być jedynie własną mądrością.