Tylko martwi ujrzeli koniec wojny.

Wiedza jest drugim słońcem dla ludzi.

Szaleństwo jest piękniejsze od rozumu bo pochodzi od Boga, rozum zaś - od człowieka.

Myśleć to co prawdziwe, czuć to co piękne i kochać co dobre - w tym cel rozumnego życia.

Odwaga jest to wiedza o tym, czego się bać, a czego nie.

Rozmawiać i poznawać na tym polega szczęście.

Każdy zakochany jest poetą.

Prawda jest dla mędrca, piękno dla wrażliwego serca. Rzeczy piękne są trudne.

Obserwuj, słuchaj, rzadko osądzaj i nie chciej za dużo.

Miłość jest pożądaniem piękna, piękna w samej jego istocie, niezmiennego i wiecznego.

Ten który kocha, staje się zaślepiony wobec przedmiotu swojej miłości.

Prawdziwy filozof pragnie śmierci, a prawdziwa filozofia jest ćwiczeniem się w umieraniu.

Na tym szczeblu życie dopiero jest coś warte, gdy człowiek piękno samo w sobie ogląda.

Najważniejszy w każdym działaniu jest początek.

Na skrzydłach miłości dusza powróci do domu, do świata idei. Uwolni się z cielesnego więzienia.

Stać się naprawdę dobrym człowiekiem jest rzeczą trudną.

Strach jest oczekiwaniem zła.

Lepiej być krzywdzonym niż krzywdzącym.

Taki kompleks duszy i ciała nazywa się śmiertelnikiem.

Miłość zaślepia.

Doświadczenie pozwala nam kierować własnym życiem wedle zasad sztuki, brak doświadczenia rzuca nas na igraszkę losu.

O tym, co postrzegamy zmysłami, możemy mieć tylko złudne pojęcie. Pewną wiedzę możemy osiągnąć o tym, co postrzegamy rozumem.

Tylko uczciwe życie jest szczęśliwe.

Rzeczy się stają, idee istnieją.

Nie kocha szczerze żadnej, kto więcej jak jedną kobietę kocha.

Im większy jest płomień, tym prędzej miłość sama się strawi.

Przede wszystkim potrzeba wiedzieć, o czym się mówi, albo cała dyskusja na nic, bezwarunkowo. A ludzie po większej części nie wiedzą nawet o tym, że nie znają istoty każdej rzeczy.

Celem naszych czynów powinno być czynienie dobra.

Demokracja prowadzi do dyktatury.

Śmierć jest oddzieleniem się duszy od ciała.

Dobrzy to ci, którzy zadowalają się marzeniem o tym, co źli rzeczywiście robią.

Lepiej chyba pójść choćby kawałek dobrą drogą, niż zajść daleko, lecz źle.

Chciwość jest cechą wstrętną i grzeszną.

Największe zło to tolerować krzywdę.

Każda namiętność wbija duszę w ciało niby gwóźdź.

Bezprawie panuje wtedy, gdy prawa są złe albo gdy się ich nie słucha, albo gdy ich w ogóle nie ma.

Każdy prowadzi jakąś kalkulację, którą nazywamy nadzieją.

Możesz się dowiedzieć więcej o danej osobie podczas godzinnej gry niż po rocznej z nią konwersacji.

Starzec i pijany są po dwakroć jak dzieci.

Ten kto ma spokojne i pogodne usposobienie, łatwiej przyjmuje starość.