Byliśmy ze sobą umówieni od lat.

Bez ciebie jestem tak trudny, że trudno siebie mi znieść...

Piosenka jest dobra na wszystko.

Słowa rozpalone nienawiścią podpalają nie gorzej niż zapałka.

Piszę
List mój pełen smutku
List co w sensie skutków
Nic nie może dać
Piszę
Przy niezdrowych zmysłach
Nawet by go wysłać
Mnie nie będzie stać

Dla Ciebie jestem sobą i choć to tak mało jest, nie potrafię być przed Tobą nikim więcej...

Zmierzch wszedł cicho przez sień-
twój profil jak cień
rozpłynął się w mroku.
Zmierzch, więc – chyba już czas –
twój uśmiech mi zgasł
i smutno jest wokół...
Na zmierzch otworzę cichutko drzwi
i nie zobaczysz, jak ciężko mi,
jak bardzo ciężko mi iść,
gdy zmierzch twą zakrył mi twarz
i nie wiem czy masz
w oczach żal
czy może – zmierzch?

Jest między nami wiele ciszy
i bardzo mało słów.
Słów więcej boję się usłyszeć –
powiedzieć: „Mów” ...
Nie wiem, co się za ciszą kryje –
nie wiem – czy wiedzieć chcesz.
Więc może lepiej niech okryje
słowa i ciszę zmierzch.

Wesołe jest życie staruszka.

Lepszy wyż niż.

Bardzo przyjemnie czekać na jakąś panią. Właśnie czekać jest chyba najprzyjemniej.

Ja zawsze byłem za wiosną. Bez względu na porę roku.

Piosenka-to sposób z refrenkiem
na inną, nieładną piosenkę.

Pewnie ci dobrze
gdzieś o tej porze,
pewno przyjemnie.
A wokolutko –
pejzaż bez smutku
pejzaż beze mnie.

Czyż nie uchodzić uchodzi uchodźcom?