Cytaty autorów na literę P - Pitagoras

Kto mówi, sieje, kto słucha, zbiera.

Bądź sobą,chociażby inni nie byli.

Tak postępuj z przyjaciółmi, aby nie stali się nieprzyjaciółmi, a z nieprzyjaciółmi tak, żeby jak najprędzej stali się tobie przyjaciółmi.

Muzyka budzi w sercu pragnienie dobrych czynów.

Najkrótsze wyrazy tak i nie wymagają najdłuższego zastanowienia.

Trudno jest iść przez życie wieloma drogami jednocześnie.

Milcz, albo powiedz coś takiego, co jest lepszym od milczenia.

Przyjaciel to drugi ja; przyjaźń to stosunek liczb 220 i 284.

Kto zatraca się w cierpieniu nie może być człowiekiem wolnym.

Tylko wtedy masz prawo skarżyć się na los, jeśli zasłużyłeś na lepszy.

U przyjaciół wszystko jest wspólne.

Istnieje źródło dobra, które stworzyło porządek, światło i człowieka.

Naprawdę poznajemy człowieka dopiero po jego śmierci.

Oszczędzaj łez swoim dzieciom, aby miały czym płakać nad twoją trumną.

Nie wyrażaj małej rzeczy w wielu słowach, lecz rzecz wielką w niewielu.

Skarżysz się, że znosisz krzywdy i niesprawiedliwość... Pamiętaj, że największym nieszczęściem jest je wyrządzać.

Należy dążyć do sprawiedliwości słowem i czynem.

Muzyka ziemska jest odbiciem muzyki sfer.

Człowiek jest miarą wszechrzeczy.

Liczba jest istotą wszystkich rzeczy.

Nawet bogowie zazdroszczą temu, kto zmysły swe ujarzmił jak dobry woźnica rumaki.

Nic w nadmiarze.

Ustąp z drogi trzodzie idącej; przeciw znacznej większości nie występuj.

Nie dziwić się niczemu!

Każde twierdzenie filozofa daje się zbić z taką samą łatwością, z jaką można go dowieść, nie wykluczając powyższego twierdzenia.

Natura jest wszędzie taka sama.