Czym dla ptaka są skrzydła, tym dla człowieka jest przyjaźń: wznosi go ponad proch ziemi.

Kto nie przeszedł przez szkołę bólu, jest jak analfabeta przed księgą życia.

Każda radość, którą niesiemy innym zawsze do nas powróci.

Przyjaźń jest najdelikatniejszym kwiatem, który rozwija się z wzajemnych kontaktów międzyludzkich. Jeżeli nie dbamy o niego cierpliwie i niestrudzenie, więdnie i usycha, zanim otworzy wszystkie swoje pączki.

Żyć, by cierpieć - to niegodne człowieka. Nie możemy tkwić w bólu. Musimy zanurzyć się w nim, żyć w nim w pełni, aby potem wykuć z niego schody, które przywiodą nas do świątyni radości.

Miłość oznacza uwolnić się wzajemnie z ostatecznej samotności.

Kto kocha, panuje bez uciekania się do gwałtu i służy bez stawania się niewolnikiem.