[...] może wcale już nie wróci. Tak zaczynali wszyscy. Muszę iść tu, muszę iść tam, coraz dalej. Aż wreszcie odeszli tak daleko, że już nie wrócili.

Śmierci nie rozdziela się jak majątku. Nikt nie idzie szukać smutku.

- Tu nie ma się gdzie położyć - zauważyłem.
- Tym niech się pan nie martwi. Pan pewnie bardzo zmęczony, a zmęczenie to dobry materac do spania.

[...] nawet zwierzęta zdają sobie sprawę, kiedy popełniają zbrodnię [...].

Słyszałeś kiedyś skargę umarłego? -zapytała.
- Nie, doña Eduviges.
- Tym lepiej dla ciebie.

Jest nadzieja dla nas, wbrew nam.

[...] modlitwami brzucha nie napełnisz.

Każde westchnienie to jakby cząsteczka życia, która się od człowieka odrywa.

Złudzenie? To drogo kosztuje.

Zaczynam spłacać długi. Lepiej zacząć wcześnie, żeby jak najprędzej skończyć.