Gdy odczuwamy brak samych siebie, wszystkiego nam brak.

Gdy otworzysz oczy wydaje ci się już, że widzisz.

Człowiek, który nie ma nic do stracenia, bywa groźny.

Jam częścią tej siły, która wiecznie zła pragnąc, wiecznie dobro czyni.

W Weimarze spotkali się na wąskiej ścieżce w parku Goethe i pewien krytyk literacki. Zobaczywszy Goethego, krytyk warknął:
- Nie ustępuję drogi durniom.
- A ja tak - odpowiedział Goethe i zszedł na bok.

Cokolwiek zamierzasz zrobić, o czymkolwiek marzysz, zacznij działać. Śmiałość zawiera w sobie geniusz, siłę i magię.

W samotnej ciszy kształcą się talenty, a charaktery śród odmętu świata.

Nie ma nic straszniejszego niż czynna ignorancja.

Barwa jest cierpieniem światła.

Nikt nie jest tak bardzo zniewolony jak ktoś, kto czuje się wolnym, podczas gdy w rzeczywistości nim nie jest.

Potykając się można zajść daleko; nie wolno tylko upaść i nie podnieść się.

Wiara jest miłością do tego, co niewidoczne; ufnością w to, co niemożliwe i nieprawdopodobne.

Błąd łatwiej dostrzec niż prawdę, bo błąd leży na wierzchu, a prawda w głębi.

Najbardziej śmieszne pragnienie to pragnienie podobania się wszystkim.

To nie to, że z wiekiem stajemy się dziećmi. Wiek po prostu pokazuje, jakimi dziećmi pozostaliśmy.

Trwaj (chwilo), jesteś tak piękna!

Nic innego nie znam ani wiem, ani mam - prócz niej.

Błędy człowieka czynią go sympatycznym.

Nie myślałem i nie śniłem w mym życiu, że spotkam w tak czystej formie tak gwałtowną żądzę i tak gorące i tęskne pożądanie.

Nie ma nic gorszego niż aktywna głupota.

Charakter człowieka najlepiej określa się przez to, co uznaje on za śmieszne.

Życie bez miłości to czarodziejska latarnia bez światła.

Kto się zbliża, tego nie odpychajcie, a kto odchodzi, tego nie zatrzymujcie. Kto wraca, tego przyjmujcie tak, jakby się nigdy nie oddalał.

My ludzie, skarżymy się często [...], że tak mało jest dni dobrych, a tak wiele złych [...], przeważnie niesłusznie. Gdybyśmy zawsze z otwartym sercem przyjmowali dobro, które nam Bóg na każdy dzień gotuje, mielibyśmy także dość siły, by znieść zło, jeśli się zdarzy.

Nawet gdybyś dał człowiekowi wszystkie wspaniałości świata, nic mu nie pomoże jeśli nie ma przyjaciela, któremu mógłby o tym powiedzieć.

Ten, któremu się zda koniecznym oddalić od tak zwanego tłumu, by być szanowanym, jest równie godzien nagany jak tchórz, który ukrywa się przed swoim wrogiem bojąc się mu ulec.

Serce się nie starzeje, ma coraz więcej blizn.

Prawdziwa miłość jednaką zostanie, czy jej na wszystko pozwolisz, czy wszystkiego zabronisz.

Kiedy jestem głupi tolerują mnie, kiedy mam rację, wpadają w gniew.

Raz w niebie radości, na smutku znów dnie - wie tylko, kto kocha, co szczęściem się zwie.

Istnieją dwie pokojowe formy przemocy: prawo i przyzwoitość.

Sama wiedza nie wystarczy, trzeba jeszcze umieć ją stosować.

O najlepszym towarzystwie mówi się, że rozmowa w nim poucza, a milczenie kształci.

Wiele tracimy wskutek tego, że przedwcześnie uznajemy coś za stracone.

Ciągle mamy nadzieję - i we wszystkich sprawach lepiej mieć nadzieję niż ją stracić.

Moje serce mam tylko ja.

Głęboki upadek prowadzi często do wielkiego szczęścia.

Radość i miłość są skrzydłami wielkich przedsięwzięć.

Żyję, aby się zachwycać.

Jak było tak było, lecz miało swój czar.