Serce nasze to instrument niezupełny, lira, w której brakuje strun, tak iż akcenty radości trzeba nam oddawać w tonach przeznaczonych dla westchnień.

Każda godzina w społeczeństwie ludzi otwiera grób i każe płynąć łzom.

Jeśli kto nienawidzi ludzi i życia, to jedynie dlatego, iż wzrok jego nie sięga dość daleko.

Któż nie czuje się niekiedy przygnieciony ciężarem własnego skażenia, niezdolny uczynić nic wielkiego, szlachetnego, sprawiedliwego?

Miłość jest niepojęta dla tych, co jej nie dzielą.

Nie stać nas nawet, by długo być nieszczęśliwymi.

Duma jest cnotą nieszczęścia.