Być kobietą to strasznie trudne zajęcie, bo polega głównie na zadawaniu się z mężczyznami.
Being a woman is a terribly difficult task, since it consists principally in dealing with men. (ang.)

Żyjemy tak jak śnimy – samotnie.
We live, as we dream – alone. (ang.)

Iść za marzeniem i znowu iść za marzeniem, i tak zawsze aż do końca.

Nie szafuję lekkomyślnie słowem miłość, są jednak ludzie, którzy są w stanie powiedzieć, że kochają kiełbasę.

Cierpienie daje prędką dojrzałość.

Różni ludzie, różna mądrość.

Zdarzają się chwile, kiedy dusze wyzwolone ze swych ciemnych zasłon, płoną cudowną wrażliwością, która sprawia, że czasem milczenie jest jaśniejsze niż mowa.

Człowiek chce być świętym i chce być diabłem, a za każdym razem, gdy zamknie oczy, widzi siebie w bardzo udanej postaci, widzi siebie, jakim nigdy być nie może... Ponieważ nie zawsze można zamknąć oczy, rodzi się najprawdziwsza troska, ból serca, ból świata.

Zawsze zdarza się to, czego człowiek nie oczekuje.

Wiecie, że nienawidzę, nie cierpię, nie znoszę kłamstwa, nie dlatego, abym był bardziej prawy od reszty ludzi, ale po prostu dlatego, że kłamstwo mnie przeraża. Ma w sobie skazę śmierci, wydziela zapaszek śmiertelności - tego właśnie, czego nienawidzę i nie cierpię - o czym chcę zapomnieć. Sprawia, że czuję się fatalnie i robi mi się mdło, zupełnie jakbym wziął do ust coś zgniłego.

W sądach, jakie wydajemy o ludziach, trzeba zawsze pozostawić pewien margines na to, co niewytłumaczalne w tym świecie, gdzie żadne wytłumaczenie nie jest ostateczne. Nie powinno się nigdy nikogo lekkomyślnie potępiać za to, że zdradził swoją wiarę... Pozory mylą.

Samotność jest ciężkim i nieodzownym warunkiem istnienia.

Czymże jest to, co przez wewnętrzny ból, zmusza nas do poznania samego siebie.

Brak odwagi, to ostatnia rzecz, jaką kobieta zgodzi się dostrzec w mężczyźnie, którego kocha, albo od którego po prostu zależy.

Miłość jest to barwa na aksamitnym kwiecie. Patrz i używaj z daleka. Gdy go ściśniesz w palcach, zostanie plama i cały wdzięk przepadnie.

Tyleż jest katastrof co i ludzi.

Życie jest tylko stratą czasu.

Z naprawdę wielkich, posiadamy tylko jednego wroga - czas.

Najbardziej egzotyczną dżunglą na świecie jest psychika ludzka.

Nie ma dwóch mężczyzn, którzy byliby tępi w jeden i ten sam sposób.

Pocałunki są tym, co pozostało z języka raju.

Tylko praca daje okazję odkryć nam nas samych, pokazać to, czym naprawdę jesteśmy, a nie tylko to, na co wyglądamy.

Wyrozumiałość jest najinteligentniejszą z cnót. Pozwalam sobie uważać tę cnotę za jedną z najrzadziej spotykanych, jeśli nie najrzadszą ze wszystkich.

Człowiek jest zdumiewający, ale arcydziełem nie jest.

Nie wyobrażałem sobie, aby mogły istnieć ściślejsze więzy ponad te, które stwarza między ludźmi wspólna służba, przynależność do tego samego okrętu i tej samej załogi, zwłaszcza w chwilach niebezpieczeństwa

Sztuka to wielkie ucho i wielkie oko świata: słyszy i widzi - i ma zawstydzić, drażnić, budzić sumienie.

Wiara w nadnaturalne pochodzenie zła jest zbyteczna. Ludzie sami umieją się zdobyć na każdą niegodziwość.

[...] nie miło jest się przekonać, że człowiek nie może urzeczywistnić swojego marzenia, bo ma za mało sił albo za mało zdolności. A przy tym człowiek widzi siebie zawsze w tej wymarzonej postaci.

Tylko w ludzkiej wyobraźni każda prawda znajduje skuteczną i niezaprzeczalna egzystencję. Wyobraźnia, a nie inwencja, jest najwyższym władcą sztuki - i życia.

Poczucie bezpieczeństwa, nawet najbardziej usprawiedliwione, jest złym doradcą.

Życie jest ciągle walką, a pokój jest tylko owocem zwycięstwa.

Często najzręczniejszą chytrością jest szczerość.

Co najwyżej można się spodziewać od życia odrobiny wiedzy o sobie samym, która przychodzi za późno i jest źródłem niewyczerpanych żalów.

Człowiek musi wierzyć w parę prostych pojęć, jeśli chce żyć przyzwoicie.

Majątku nie można zdobyć bez pewnej gruboskórności. Jest to kwestia temperamentu.

Burza zna więcej nikczemnych podstępów niż włoscy książęta w siedemnastym wieku.

Daj mi właściwe słowo i odpowiedni akcent, a poruszę świat.

Sztukę można określić jako rzetelna próbę oddania najwyższej sprawiedliwości widzianemu światu.

Morze, zapewne wskutek zawartej w nim soli, nadaje szorstkość zewnętrznej powłoce swych sług, lecz zachowuje słodycz ich ducha.

Chyba to prawda, że niepodobna pokonać ducha faktu. Można tylko stawić mu czoła lub go unikać, a spotkałem nawet paru ludzi, którzy z prześladującymi ich widmami żyli w dobrej komitywie.