Kiedy ciało jest smutne, serce powoli umiera.

Jestem dziwnie zmęczony nie tym, że mówiłem, ale na samą myśl o tym, co muszę jeszcze powiedzieć.

Serce ma swoją pamięć.

Zawsze znajdzie się odpowiednia filozofia do braku odwagi.

Człowiek zawsze ma przesadne wyobrażenie o tym, czego nie zna.

To tylko pewnego rodzaju przykrość nie być kochanym, prawdziwym nieszczęściem jest nie kochać.

Ale zawsze nadchodzi godzina w historii, kiedy ten, co ośmiela się powiedzieć, że dwa i dwa to cztery, jest karany śmiercią.

Czy istnieje coś gorszego niż miłość brzydkiej kobiety? Owszem - przyjaźń pięknej kobiety.

Wielkość człowieka polega na jego postanowieniu, by być silniejszym niż warunki czasu i życia.

Przyjaciele nie są zainteresowani burzami, które przeżywasz, ale chętnie korzystają z twego statku.

Z przyjaźnią sprawa nie jest taka prosta. Długo i z trudem się ją zdobywa, ale kiedy się już przyjaźń posiadło, nie sposób się od niej uwolnić, trzeba stawić czoła.

W ludziach więcej rzeczy zasługuje na podziw niż na pogardę.

Miłość bowiem żąda odrobiny przyszłości, a myśmy mieli tylko chwile.

Gdy się zobaczyło tylko raz piękno szczęścia na twarzy ukochanej osoby, wiadomo już, że dla człowieka nie może być innego powołania, jak wzbudzanie tego światła na twarzach otaczających nas ludzi.

Każda radość budzi w nas pragnienie innej radości.

Nie ma wolności dla człowieka, jak długo nie pokonał on strachu przed śmiercią.

Świat bez miłości jest martwym światem i zawsze przychodzi godzina, kiedy człowiek zmęczony błaga o twarz jakiejś istoty i o serce olśnione czułością.

Każdy nosi w sobie dżumę, bowiem nikt na świecie nie jest od niej wolny.

Są ludzie, którzy wolą raczej nic nie ukrywać niż musieć kłamać; ludzie którzy wolą raczej kłamać, niż nie mieć nic do ukrycia. I ludzie, którzy lubią i kłamstwo i tajemnice.

Zawsze są powody do zabicia człowieka. Nie sposób za to udowodnić, że powinien żyć.

Nie każdy musi być wielkim człowiekiem - być człowiekiem to już bardzo dużo.

Aby istnieć, człowiek musi się buntować.

Skoro jednak śmierć ustanawia porządek świata, może lepiej jest dla Boga, że nie wierzy się w niego i walczy ze wszystkich sił ze śmiercią, nie wznosząc oczu ku temu niebu, gdzie on milczy.

Człowiek jest jedynym stworzeniem, które nie zgadza się być tym, czym jest.

Raczej umrzeć stojąc niż żyć na kolanach.

Nie jestem szczęśliwa wyjeżdżając, ale nie trzeba być szczęśliwym, by zacząć na nowo.

Prawdziwa miłość jest czymś wyjątkowym. Zdarza się mniej więcej dwa albo trzy razy na wiek. Poza tym - próżność lub nuda.

Zniecierpliwieni teraźniejszością, wrogowie przeszłości, pozbawieni przyszłości [...].

Pewność, że Bóg istnieje, pewność, która nadaje sens życiu, jest znacznie bardziej pociągająca niż możność czynienia zła bezkarnie.

Urok osobisty to umiejętność uzyskania czyjejś zgody bez sformułowania wyraźnego pytania.

W chwili nieszczęścia człowiek oswaja się z prawdą, to znaczy z ciszą. Czekajmy.

Piękno, które pomaga żyć, pomaga również umierać.

Jedyne lekarstwo dla znużonych życiem w gromadzie: życie w wielkim mieście. To jedyna pustynia, jaka jest dziś dostępna.
As a remedy to life in society I would suggest the big city. Nowadays, it is the only desert within our means. (ang.)

Być wolnym, to móc nie kłamać.

Jeśli choć jedno kłamstwo zostanie ukryte w życiu, śmierć czyni je ostatecznym.

Świat jest złudzeniem optycznym.

Częściowo oduczyłem się tego, czego nie uczyłem się nigdy [...], to znaczy oduczyłem się żyć.

Bakcyl dżumy nigdy nie umiera.

Historia dowodzi, że im mniej się czyta, tym więcej kupuje się książek.

Tak więc każdy musiał zgodzić się żyć z dnia na dzień, sam w obliczu nieba.