Owca idzie za owcą, jak czyni matka, tak czyni córka.

Ta kość przypadła ci w udziale, gryź ją, czy zła, czy dobra.

Są tacy, którzy pięknie gadają, ale niepięknie czynią.

Bóg przygotowuje bandaże, a potem rani.

Drzwi zatrzaśnięte nieprędko się otworzą.

Dwie kobiety w domu - kłótnia w domu.

Kto jest głupcem? Kto traci wszystko, co otrzymał.

Nieszczęście zaciemnia oczy.

Nie ma święta bez wina.

Ten, kto żyje z własnej pracy, lepszy od bogobojnego.

Słońce wstaje, chory wstaje.

Im większy człowiek, tym większe jego namiętności.

Kto sądzi głupca, sam się osądza.

Sprawiedliwi mało mówią, a wiele czynią.

Nie powołuje się na świadka głupca.

Jakże żal zmarłych - niezapomnianych.

Którą drogą człowiek chce pójść, tą należy go prowadzić.

Raczej za lwem niż za kobietą.

Co kupiła żona, kupił mąż.

Na czele wszystkich leków stoję ja: wino.

Mędrzec jest ważniejszy od proroka.

Mędrzec winien być bez skazy.

Szczęśliwy uczeń, któremu dziękuje nauczyciel.

Niebezpieczeństwo jest ważniejsze od zakazu.

Poznaje się człowieka: po kieliszku, po kieszeni i po gniewie.

Gorsza jest nieuczciwość w mowie niż nieuczciwość w interesach.

Biada domowi, którego okna otwarte są na ciemność.

Nie daje się okazji uczciwemu, a tym bardziej złodziejowi.

Biada widzącemu, którego prowadzi ślepiec.

Komu przystoi miano starca? Temu, kto osiągnął mądrość.

Nagroda za dobry uczynek nie jest z tego świata.

Jeśli potrawa sprawia ci przyjemność, odstaw ją.

Dom, w którym są swary, skazany jest na zatracenie.

Szpara zaprasza złodzieja.

Dopóki sandały na twoich stopach, depcz ciernie.

Oszust oszukuje ostrożnie.

Ludzie są jak polne zioła, jak one rozkwitają i więdną jak one.

Oto obrońcy człowieka: skrucha i dobre uczynki.

Dostało się bogom, drżą kapłani.

Jeśliś nie zabił, nie obawiaj się.