Słyszałam, że kobiety potrafią kochać mężczyzn nawet za ich wady.

Jak możemy oczekiwać idealnych warunków na Ziemi, skoro nasze ciała są żywymi grobami pomordowanych zwierząt? Dopóki będą istniały rzeźnie, będę istniały i pola bitew.

Gdy się kogoś kocha, to kocha się całego człowieka, takiego jaki jest, a nie takiego, jakim by się go mieć chcialo.

Miłość jest wtedy prawdziwa, gdy nie wiemy dlaczego.

Wszystkie szczęśliwe rodziny są do siebie podobne, każda nieszczęśliwa rodzina jest nieszczęśliwa na swój sposób.

Człowiek bez miłości jest zgubiony w świecie obcych i wrogów.

Ludzie są nieszczęśliwi, kiedy żyją tylko dla siebie.

Prawdziwie kochasz wtedy, kiedy nie wiesz dlaczego.

Prawdziwa kobieta? Ma ona dar szczególny budzenia i rozwijania w mężczyźnie wszystkiego, co dobre i szlachetne.

Nauka to pokarm dla rozumu.

Jedyną rzeczą, jaką możemy wiedzieć jest to, że nic nie wiemy - i jest to najwyższy wzlot ludzkiej mądrości.

Czas przemija, wypowiedziane słowo pozostaje.

Miłość? Coż to takiego miłość? [...] Miłość przeszkadza śmierci. Miłość jest życiem. Wszystko, wszystko co rozumiem, rozumiem tylko dlatego, że kocham. Wszystko tylko nią jest związane. Miłość jest Bogiem, umrzeć - to znaczy, że ja, cząstka miłości, wrócę do wspólnego, wiecznego źródła.

Ile głów - tyle rozumów. Ile serc - tyle rodzajów miłości.

Proszę starać się płakać. Nic tak nie przynosi ulgi jak łzy.

Muzyka jest scenografią uczuć.

Czas się nie śpieszy - to my nie nadążamy.

Póki nie kochamy-śpimy. Jesteśmy nędznym prochem... a pokochawszy-jesteśmy, niby Bóg, czyści jak w pierwszym dniu stworzenia.

Prawdziwa siła człowieka tkwi nie w uniesieniach, lecz w niewzruszonym spokoju.

Tylko miłość wyzwala zamkniętego w ciele ducha.

Można być mądrym nie przeczytawszy ani jednej książki; wierząc zaś we wszystko, co jest napisane w książkach, nie można nie być głupcem.

Wszyscy mamy jakieś słabostki.

Człowieka drogiego można kochać miłością ludzką, ale tylko wroga można kochać miłością boską.

Miłość daje, ale niczego nie żąda.

Ludzie są jak rzeki.
Woda we wszystkich jednakowa, ale rzeka może być wąska, bystra, szeroka, spokojna, leniwa, ciemna, mętna, czysta. Tak samo jest z ludźmi.

Lecz okoliczności bywają silniejsze niż my.

I w ciężkiej chorobie tkwi dobro. Kiedy ciało słabnie, silniej czuje się duszę.

Wątpliwości nie rujnują wiary, lecz umacniają ją.

Ten, kto nic nie robi, ma zawsze wielu pomocników.

Znaczenie życia mierzy się nie czasem, lecz głębią.

Nie ma nic gorszego niż udawanie dobroci. Udawanie dobroci odstręcza bardziej niż otwarte zło.

Niczego, nigdy bym nie pragnął, gdybym tylko tam był. We mnie samym i w tym słońcu jest tyle szczęścia, a tu... jęki, cierpienia, strach... i coś niepojętego, i ten pospiech... Oto znowu czyjś krzyk i znowu wszyscy pobiegli z powrotem, a ja pobiegnę z nimi, a oto ona, śmierć, nade mną, wokół mnie... Moment-i nigdy już nie ujrzę tego słońca, tej wody, tego wąwozu.

Cała różnorodność, cały urok życia, całe jego piękno składa się ze świateł i cieni.

Kochać po ludzku to umieć przejść od miłości do nienawiści.

Szacunek wymyślono po to, by zasłonić to puste miejsce, gdzie winna znajdować się miłość.

Pożyteczna praca jest zawsze cicha i niezauważalna.

Dobro rodzi się wtedy, gdy ludzie zapominają o sobie.

Czas jest poza nami i przed nami, przy nas go nie ma.

Jeśli człowiek pragnie radości, nie może się gniewać.

Małżeństwa zawierane są w niebie.