Mijają dni i noce, wieki zakwitają jak kwiaty. A ty naucz się czekać.

Prawda jest imieniem, którym nazywamy nasze zmienne pomyłki.

Nie przystawaj dla zbierania kwiatów, by je zachować, ale idź naprzód, a kwiaty będą ciągle kwitnąć na twojej drodze.

Woda w naczyniu lśni, woda w morzu jest ciemna. Małe prawdy wyrażają się jasnymi słowy. Wielkim prawdom towarzyszy wielka cisza.

Człowiek ma w sobie milczenie morza, zgiełk ziemi i muzykę powietrza.

Bóg mówi do człowieka: Uzdrawiam Cię, więc ranię, kocham, więc karcę.

Spałem i śniłem, że życie jest radością. Obudziłem się i zobaczyłem, że życie jest służbą. Zacząłem służyć i zobaczyłem, że służba jest szczęściem.

Kłamstwo nie może stać się prawdą przez to, że wzrośnie w potęgę.

Uśmiech twój był kwieciem twych własnych łąk, mowa twoja była szumem twych własnych świerków, ale serce twoje było kobietą, znaną nam wszystkim.

Pokryj skrzydła ptaka złotem, a już nigdy więcej nie wzbije się w powietrze.

Rzeka prawdy płynie korytem błędów.

Bóg szanuje mnie, gdy pracuję, ale kocha mnie, gdy śpiewam.

Jeśli zamkniesz drzwi przed wszelkim błędem - prawda pozostanie za drzwiami.

Błąd nie może sobie pozwolić na przegraną, a prawda może.

Biada łaskom, które wyślizgują się z niegodnych rąk.

Prawdziwa wartość miłości polega na tym, że zawsze rozrzutnie darzy sobą niegodnych.

Godności nie zdobywa się samym rozprawianiem o niej.