Mijają dni i noce, wieki zakwitają jak kwiaty. A ty naucz się czekać.
Prawda jest imieniem, którym nazywamy nasze zmienne pomyłki.
Nie przystawaj dla zbierania kwiatów, by je zachować, ale idź naprzód, a kwiaty będą ciągle kwitnąć na twojej drodze.
Woda w naczyniu lśni, woda w morzu jest ciemna. Małe prawdy wyrażają się jasnymi słowy. Wielkim prawdom towarzyszy wielka cisza.
Człowiek ma w sobie milczenie morza, zgiełk ziemi i muzykę powietrza.
Bóg mówi do człowieka: Uzdrawiam Cię, więc ranię, kocham, więc karcę.
Spałem i śniłem, że życie jest radością. Obudziłem się i zobaczyłem, że życie jest służbą. Zacząłem służyć i zobaczyłem, że służba jest szczęściem.
Kłamstwo nie może stać się prawdą przez to, że wzrośnie w potęgę.
Uśmiech twój był kwieciem twych własnych łąk, mowa twoja była szumem twych własnych świerków, ale serce twoje było kobietą, znaną nam wszystkim.
Pokryj skrzydła ptaka złotem, a już nigdy więcej nie wzbije się w powietrze.
Rzeka prawdy płynie korytem błędów.
Bóg szanuje mnie, gdy pracuję, ale kocha mnie, gdy śpiewam.
Jeśli zamkniesz drzwi przed wszelkim błędem - prawda pozostanie za drzwiami.
Błąd nie może sobie pozwolić na przegraną, a prawda może.
Biada łaskom, które wyślizgują się z niegodnych rąk.
Prawdziwa wartość miłości polega na tym, że zawsze rozrzutnie darzy sobą niegodnych.
Godności nie zdobywa się samym rozprawianiem o niej.