A te skrzydła połamane

Jadą husarze od pracy
z połamanymi skrzydłami
Które jak garb ogromny
Skrywają pod płaszczami

A te skrzydła połamane
Deszczem ogniem wysmagane
A te skrzydła jeszcze grają
Jeszcze polskie pieśni znają
A te skrzydła jak sztandary
Niepodległej starej wiary
Jeszcze mają blask

A te skrzydła okrwawione
W tylu bitwach poranione
Choć zmalały, spopielały
Jeszcze siły nie straciły
Jeszcze są jak dawniej były
Jeszcze skrzydła dawnej chwały
Mogą unieść nas.

Teczki w spoconych rękach
Trzymają tak kurczowo
Jakby w nich były zwinięte
Sławne chorągwie bojowe

A te skrzydła połamane

Kołyszą się w Pekaesach
Tramwajach, brudnych wagonach
Opada sen na husarię
Jak zakurzona zasłona

A te skrzydła połamane

Każdy aby się żyło
Dosiada własnej biedy
Na gorsze się zmieniło
Byle się bracie nie dać
Byle się dzień przewalił
I drzwi za sobą zatrzasnąć
Dzieciom ze skrzydeł ocalić
Małego piórka jasność

Bezimienne Wzgórza - z filmu Cisza

Pod nami czarny step się palił.
Czerwone słońce szło za las
I tylko myśmy trzej zostali
Choć osiemnastu było nas.
Poległa reszta i została
W objęciach łanów złotych zbóż
Pod wsią co nazwy już nie miała
Na bezimiennych stokach wzgórz.

Spadały sycząc gwiazdy rakiet
We mgle je topił blady świt
Kto przeżył raz choc noce takie
Ten nie zapomni póki żyw.
Wciąż pamięc będzie powracała
Do szturmu w cieniu białych brzóz
Pod wsią co nazwy już nie miała
Na bezimiennych stokach wzgórz.

Nad głową wyły ich junkersy
Żelazem bił w nas ogień dział
Trwaliśmy zaciskając pięści
A gdy na okop czołg się wdarł,
Kompania znowu się zrywała
Jakby do szturmu wiatr ją niósł
Pod wsią co nazwy już nie miała
Na bezimiennych stokach wzgórz.

I chocby nie wiem gdzie nas gnało
Powraca myśl co noc,co dzień
Tam,gdzie ziemianka ta została,
Gdzie rozstrzelanej sosny pień,
Jak gdyby znów na szturm czekała
Kompania,co jej nie ma już
Pod wsią co nazwy już nie miała
Na bezimiennych stokach wzgórz.

Białe róże

Rozkwitają pąki białych róż,
Wróć, Jasieńku, z tej wojenki już,
Wróć, ucałuj, jak za dawnych lat,
Dam ci za to róży najpiękniejszy kwiat.

Kładłam ci ja idącemu w bój,
Białą różę na karabin twój,
Nimeś odszedł, mój Jasieńku, stąd,
Nimeś próg przestąpił, kwiat na ziemi zwiądł.

Ponad stepem nieprzejrzana mgła,
Wiatr w burzanach cichuteńko łka.
Przyszła zima, opadł róży kwiat,
Poszedł w świat Jasieńko, zginął za nim ślad.

już przekwitły pąki białych róż
przeszło lato jesień zima już
Cóż ci teraz dam, Jasieńku, hej,
Gdy z wojenki wrócisz do dziewczyny swej.

hej dziewczyno ułan w boju padł
choć mu dałaś białej róży kwiat
czy nieszczery był twej dłoni dar
czy też może wygasł twego serca żar

w pustym polu zimny wicher dmie
już nie wróci twój Jasieńko , nie
śmierć okrutna zbiera krwawy lud
zakopali Jasia twego w ciemny grób

Jasieńkowi nic nie trzeba już,
Bo mu kwitną pąki białych róż,
Tam pod jarem, gdzie w wojence padł,
wyrósł na mogile białej róży kwiat.

Nie rozpaczaj, lube dziewczę, nie,
W polskiej ziemi nie będzie mu źle.
Policzony będzie trud i znój,
Za Ojczyznę poległ ukochany twój.

Bogurodzica

Bogurodzica Dziewica, Bogiem sławiena Maryja,
U twego Syna Gospodzina, Matko zwolena, Maryja !
Zyszczy nam, spuści nam.
Kyrie eleison.

Twego dziela Krzciciela, Bożyszcze,
Usłysz głosy, napełń myśli człowiecze.
Słysz modlitwę, jąż nosimy,
A dać raczy, Jegoż prosimy:
A na świecie zbożny pobyt,
Po żywocie rajski przebyt.
Kyrie eleison.

Boże, coś Polskę

Boże, coś Polskę przez tak liczne wieki
Otaczał blaskiem potęgi i chwały,
Coś ją osłaniał tarczą swej opieki
Od nieszczęść, które przygnębić ją miały!

Przed Twe ołtarze zanosim błaganie:
Ojczyznę wolną pobłogosław Panie! x2

Ty, któryś potem tknięty jej upadkiem
Wspierał walczących za najświętszą sprawę,
I chcąc świat cały mieć jej męstwa świadkiem
W nieszczęściach samych pomnażał jej sławę.

Ref.: Przed Twe ołtarze...

Wróć naszej Polsce świetność starożytną,
Użyźniaj pola, spustoszałe łany,
Niech szczęście, pokój na nowo zakwitną.
Przestań nas karć, Boże zagniewany.

Ref.: Przed Twe ołtarze ...

Boże, którego ramię sprawiedliwe
Żelazne berła władców świata kruszy,
Zniwecz Twych wrogów zamiary szkodliwe,
Obudź nadzieje polskiej naszej duszy.

Ref.: Przed Twe ołtarze ...

Boże najświętszy, od którego woli
istnienie świata całego zależy,
wyrwij lud Polski z tyranów niewoli,
wspieraj zamiary wytrwałej młodzieży.