Abba Ojcze

Ty wyzwoliłeś nas Panie
Z kajdan i samych siebie
A Chrystus stając się bratem
Nauczył nas wołać do Ciebie:


Abba Ojcze! Abba Ojcze! Abba Ojcze! Abba Ojcze!

2.
Bo Kościół jak drzewo życia
W wieczności zapuszcza korzenie
Przenika naszą codzienność
I pokazuje nam Ciebie

Abba Ojcze!

3.
Bóg hojnym Dawcą jest życia
On wyswobodził nas z śmierci
I przygarniając do siebie
Uczynił swoimi dziećmi.

Abba Ojcze!

4.
Wszyscy jesteśmy braćmi
Jesteśmy jedną rodziną.
Tej prawdy nic już nie zaćmi
I teraz jest jej godzina.

!

A Bóg

A Bóg miał dobre oczy ...
a Bóg miał ludzką twarz,
a Bóg był czasem smutny,
a Bóg miał ileś lat.
Więc Bóg też kochał kwiaty,
Więc Bóg też róże miał,
Więc Bóg tak też umierał,
Bo róży z siebie dał.

Czy Jezus oczy miał wciąż niebieskie,
Czy chciał przez łzy się śmiać?
Czy włosy wiatrem miał rozwichrzone,
Czy lubił w deszczu stać?
Czy kochał jesień jak uzdrowiony,
Czy chłonął wiosny szał?
Czy kiedyś płakał w kącie skulony?
Wszak ludzkie serce miał.

A Bóg znał dotyk lęku,
A Bóg się bólu bał,
A Bogu serce pękło,
Bo Bóg umierał sam.
A Bóg też w liściach brodził,
A Bóg z tęsknoty drżał,
A Bóg był taki piękny,
Gdy nad jeziorem stał.

Czy Jezus ...

Absolutnie nic

Absolutnie nic nie udałoby sie nam bez miłosci, absolunie nic
Absolutnie nic nie udałoby sie nam bez Jezusa, absolutnie nic

Gdybym mówił językami-absolutnie tak
Ludzi i aniołów-absolutnie tak
A miłosci bym nie miał-absolutnie tak
Byłbym niczym-absolutnie tak!!!

Miłośc cierpliwa jest-absolutnie tak
Miłość nie zazdrości-absolutnie tak
Nie szuka poklasku-absolutnie tak
Nie unosi się pychą-absolutnie tak!!!

Jezus cierpliwy jest-absolutnie tak
Jezus nie zazdrości-absolutnie tak
Nie szuka poklasku-absolutnie tak
Nie unosi sie pychą-absolutnie tak!!!

Aby byli jedno

Aby byli jedno, żeby świat zobaczył.
Ażeby mieli miłość, żeby świat uwierzył.

Fałszywy krzyk sloganów, egoizmu rwąca rzeka.
Łamią ludzkie serca, niszcząc w nas człowieka.
Nasz świat przeklętym sprawom
Niewolniczo chyli czoła.
A syn Wszechmogącego,
Chrystus ciągle woła.

2.
Choć zło stale nas łudzi, obietnica jest nam dana,
Że wszystko stworzenie, zbawi się przez Pana.
W daremnych choćby trudach nie traćmy nigdy ducha.
Ufajmy Chrystusowi, On wciąż się modli, posłuchaj.

Ach kim Ty jesteś człowieku

Wracałem już z połowu,a sieci chude z głodu,
Ten człowiek stał na brzegu,wypłynąć kazał znów.
Gdy zarzuciłem sieci,wsłuchany w Jego słowa,
Ja nie wiem,w jaki sposób,że ryb tam było w brud.

ref:
Ach,kim ty jesteś człowieku,że mocne są Twe
słowa,
Że moc jest w Twoich dłoniach,że idziesz w
imię Boga.

Poszedłem wtedy za nim,wesele było w Kanie,
Tam z dzbanów pełnych wody dał wino parze
młodej.
Niejeden raz,gdy szliśmy, gdzieś ślepiec o grom
błagał,
On wtedy jednym słowem ślepemu wracał wzrok.

Widziałem też tłum głodnych,jak o kęs chleba
łkał,
Najedli się do syta,choć pięć bochenków dał.
I szedłem też po wodzie tak,jak szedł do mnie
On,
Zwątpiłem,zacząłem tonąć,On podał mi swą dłoń.

Gdy w Pasche jadł wieczerzę,powiedział łamiąc
chleb,
Że to jest Jego ciało,a wino to Jego krew.
A potem się Go zaparłem,widziałem jak
dźwigał krzyż.
Tak gorzko,gorzko płakałem i On wybaczył mi.

Widziałem Go dnia trzeciego i w wieczerniku
też był,
A gdy wstępował w niebo,otuchy nam dodał i sił,
A potem coś się stało,szum z nieba i ognia
błysk
I odtąd mnie ludzie pytaja,pytają mnie ludzie
do dziś: