Cytaty autorów na literę L - Georg Christoph Lichtenberg strona 6

W niejednym dziele wielkich ludzi wolałbym przeczytać raczej to, co wykreślili, niż to, co zostawili.

Napisał osiem tomów. Zapewne uczyniłby lepiej, gdyby posadził osiem drzewek lub spłodził ośmioro dzieci.

Przelano już bardzo wiele anonimowej krwi.

W Niemczech istnieje z całą pewnością więcej pisarzy niż wszystkie cztery strony świata potrzebowałyby dla swej pomyślności.

Człowiek ten posiadał tyle rozumu, że nie nadawał się już prawie do niczego.

W niedzielę rozdzielał błogosławieństwa, a często - już w poniedziałki - baty.

Pójść w świat jest dla pisarza konieczne nie dlatego, by widział wiele różnych sytuacji, ale by sam się w nich znalazł.

Wypił do dna kielich pychy.

Dzieło to przy całej swej grubości jest tak puste, że można je uważać za futerał, a nie za książkę.

Jedynym mankamentem dobrych książek jest to, że zwykle stają się przyczyną powstania wielu złych.

Książkę tę należałoby wpierw wymłócić.

Raczący się komplementami wzięliby się niezawodnie za łby, gdyby wiedzieli, co naprawdę o sobie myślą.

- Jak ci idzie? - zapytał ślepy chromego.
- Jak widzisz - brzmiała odpowiedź.

Każda rzecz ma swoją codzienną i odświętną stronę.

Ludzi można oślepić i przekupić, ale człowieka nigdy.

Wyglądał tak smutnie jak dziobek zdechłej ptaszyny.

Ogromne błędy usprawiedliwia się często bardzo uczenie.

Niewolnicze działanie nie zawsze jest czynem niewolnika.

Wszyscy mierzymy, lecz nasze stopy i mile nie są sobie równe.

Nosi szubienicę nie na karku, ale w oczach.

Obiecuję publiczności niczego więcej nie obiecywać.

Najtrafniejsze jest to słowo, które każdy natychmiast rozumie.

Hipotezy niektórych młodych nie są sprzeczne z doświadczeniem, ale obawiam się, że kiedyś doświadczenie przeciwko nim się obróci.

Ujawniać swe wątpliwości - to zawsze jest dozwolone wolnemu człowiekowi.

Berthold Schwarz to wedle wszelkiego prawdopodobieństwa pierwszy człowiek, który sparzył sobie palce prochem strzelniczym; znaleźli się obecnie ludzie, chcący odmówić mu tego wątpliwego zaszczytu.

Bardziej majestatycznego zastoju umysłu nie zaobserwowano dotychczas.

Klepsydry uprzytamniają nie tylko szybki bieg czasu, ale i proch, w który się obrócimy.

Że przeciwników nie można przekonać drukowanymi argumentami, wiedziałem już w 1764 roku. Nie dlatego też pisałem, lecz po to, by ich irytować, a zwolennikom naszej sprawy dodać odwagi i siły oraz wykazać, że przeciwnicy nas też nie przekonali.

Wynajdywać wciąż nowe błędy.

Wyrocznie nie przestały orzekać, tylko ludzie już ich nie słuchają.

Niewiele rzeczy możemy pojąć wszystkimi pięcioma zmysłami.

Spośród ofiar, które mu składano, najprzyjemniejszą było zawsze dobre imię jednego z wrogów.

Osoby o twarzach niesymetrycznych to często najtęższe głowy.

Tysiące zdają sobie sprawy z nonsensowności jakiegoś twierdzenia, nie będąc w stanie formalnie go obalić.

Oni dokonują czynów, a my tłumaczymy opowiadania o nich na niemiecki.

Nowe spojrzenia przez stare dziury.

Silna wrażliwość, którą tak wielu się chełpi, jest najczęściej następstwem zaniku rozumu.

Musiał zawsze mieć coś do zabawy: gdybym mu nie pozwolił trzymać ptaków, utrzymywałby kochanki.

Podobno strzela się bardzo celnie po kilku kieliszkach; zwróćcie uwagę na pokrewieństwo strzelania i poezji.

Indianie nazywają najwyższą istotę Panawad czyli Nieruchomy, ponieważ sami chętnie leniuchują.

‹‹ 1 2 3 4 5 6 7 8 9 ››