Kto się wielu dróg chwyta, nie idzie, lecz błądzi.

Kto się z wózka na wózek przesiada, ten na koszu osiada.

Kto się żeni, to się i odmieni.

Kto skończył siew, może spać do żniw.

Kto słucha pod cudzymi ściany, usłyszy własne nagany.

Kto smaruje, ten jedzie.

Kto stoi w miejscu, ten się cofa.

Kto stworzony do torby, ten kuferka nie będzie miał.

Kto szuka przyjaciela bez wad, pozostanie bez przyjaciela.

Kto szuka, ten znajdzie.

Kto śpi długo, zawsze będzie sługą, kto wstaje z rana, wyjdzie na pana.

Kto śpi, nie grzeszy.

Kto śpiewa, ten troski rozwiewa.

Kto towar chwali, nie kupuje go.

Kto w lecie nie orze, nie sieje, ten w zimie z frasunku niszczeje.

Kto w lecie nie zbiera, zimą głodem przymiera.

Kto w lipcu patrzy chłodu, nacierpi się w zimie głodu.

Kto wątpiąc prosi, ten odmawiać uczy.

Kto wiele obejmuje, mało ściska.

Kto wiele rzeczy razem zaczyna, mało kończy.

Kto wpada w adwenta, będzie gotów na święta.

Kto wysoko lata, ten nisko siada.

Kto występnym przebacza, ten niewinnych będzie karał.

Kto zdrowia nie szanuje, ten na starość żałuje.

Kto ze sobą nosi, nikogo nie prosi.

Kto ziemię w adwenta pruje, ta mu trzy lata choruje.

Kto źle rozkazuje, niedługo panuje.

Ktoś nie śpi aby mógł spać ktoś.

Kucharz najlepszym lekarzem.

Lekarstwo czasem gorsze niż choroba.