Kto o jutrze pamięta, znajdzie suknię od święta.

Kto odmawia, ten czas trwoni.

Kto panuje, traci wolność.

Kto pływać nie umie, niech się nic zapuszcza na głęboką wodę.

Kto po wódce wylewny, u tego sekret niepewny.

Kto po wsi chodzi, sam sobie szkodzi.

Kto pod dzwonnicą mieszka, ostatni do kościoła przychodzi.

Kto pod ścianą nastawia ucha, ten się własnej hańbie przysłucha.

Kto podje i potabaczy temu zaraz inaczyj.

Kto poje i zakurzy temu w brzuchu nie burzy.

Kto powiedział A, ten musi powiedzieć i B.

Kto przędzie, ma nici.

Kto pyta, prawdy szuka.

Kto rano w Wigilie wstaje, ten przez rok cały nie bedzie ospały.

Kto rano wstaje, ten jest niewyspany.

Kto róże zrywa, skaieczon bywa.

Kto się komina dotknie, to się usmoli.

Kto się lubi kłócić, wnet okazję znajdzie.

Kto się myje, a bez mydła, ten podobny do straszydła.

Kto się na gorącym sparzył, to na zimne dmucha.

Kto się nazbyt spieszy, później dojdzie.

Kto się nazbyt spieszy, prędko ustanie.

Kto się nie przypomina, o tym zapominają.

Kto się o cudze kusi, swoje stracić musi.

Kto się przerzuci z wódki na mleko, nie pociągnie daleko.

Kto się rano śmieje, w wieczór płacze.

Kto się ruszy, tego za uszy, kto się porwie, tego po łbie.

Kto się tłumaczy, ten się oskarża.

Kto się tylko bawi, niczym się nie wsławi.

Kto się w maju urodzi, dobrze mu się powodzi.