W chwili, kiedy zaczynasz zastanawiać się, czy kochasz kogoś, przestałeś go już kochać na zawsze.

Są osoby, które się pamięta, i osoby, o których się śni.

Nie rezygnuj z marzeń, nigdy nie wiesz, kiedy okażą się potrzebne.

Kto kocha naprawdę, kocha w milczeniu, uczynkiem, a nie słowami.

Poezję pisze się łzami, powieść krwią, a historię rozczarowaniem.

Książki są lustrem: widzisz w nich tylko to, co już masz w sobie.

Ludzie lubią komplikować sobie życie, jakby już samo w sobie nie było wystarczająco skomplikowane.

Istniejemy, póki ktoś o nas pamięta.

Ludzie są gotowi uwierzyć we wszystko, tylko nie w prawdę.

Kobiety obdarzone są niezawodnym instynktem, dzięki któremu natychmiast wiedzą, kiedy dany mężczyzna traci dla nich głowę.

Niewiele rzeczy tak bardzo oszukuje jak wspomnienia.

Ludzie będą gadać i wszystko rozgrzebywać. Człowiek nie pochodzi od małpy, tylko od kury.

Przeznaczenie zazwyczaj czeka tuż za rogiem. Jakby było kieszonkowcem, dziwką albo sprzedawcą losów na loterię: to jego najczęstsze wcielenia. Do drzwi naszego domu nigdy nie zapuka. Trzeba za nim ruszyć.

Milczenie sprawia, że nawet głupcy przez chwilę zdają się mędrcami.

Istnieją takie miejsca, które trzeba i można oglądać jedynie w ciemnościach.

Gdyby ludzie zastanawiali się nad jedną czwartą tego, co mówią, świat byłby rajem.

Ważną rzeczą jest nie to, co się daje, ale to, z czego się ustępuje.

Człowiek nie wie, czym jest pragnienie, dopóki się nie napije.

Są więzienia gorsze od słów.

Życie przelatuje szybko, zwłaszcza te lata, które warto przeżyć.

Prawdziwa nienawiść to dar, którego człowiek uczy się latami.

[...] i właśnie wybrałem książkę do adopcji. A raczej książkę, która mnie usynowi.

Jesteśmy marionetkami naszej nieświadomości.

W kobietach najlepsze jest ich odkrywanie. I nic się nie może równać z tym, gdy dochodzi do tego po raz pierwszy. Bo człowiek nie wie, co to życie, dopóki po raz pierwszy nie rozbierze kobiety.

Życie nauczyło mnie nie tracić nadziei, ale też się do niej zbytnio nie przywiązywać. Jest okrutna i próżna, wolna od skrupułów.

Słowa, którymi z małostkowości czy z ignorancji zatruwa się serce własnego dziecka, zostają na zawsze w pamięci i prędzej czy później spopielą mu duszę.

Nigdy nikomu nie ufaj, Danielu, a tym bardziej ludziom, których podziwiasz. Bo nie kto inny, a właśnie oni zadadzą ci najboleśniejsze rany.

„Znikają tylko ci, którzy mają dokąd wrócić”.

Ten świat nie zginie od bomby atomowej, jak prorokują gazety, ale umrze ze śmiechu, ze strywializowania, z obracania wszystkiego w żart, na domiar złego w kiepski żart.

Tworząc książkę, autor pisze list do siebie samego po to, by opowiedzieć sobie rzeczy, o których inaczej by się nie przekonał.

Serce niewiasty to labirynt subtelności, stanowiący wyzwanie dla szulerskiego umysłu prostackiego samca. Jeśli chce pan naprawdę zdobyć kobietę, musi pan zacząć myśleć jak ona, a rzecz pierwsza to zdobycie jej duszy. Cała zaś reszta, owo słodkie i miękkie odurzenie, które rozum odbiera i prawość, przychodzi samo.

Od czekania dusza rdzewieje.

Poezja kłamie, choć ładnie to czyni.

Każda znajdująca się tu książka, każdy tom, posiadają własną duszę. I to zarówno duszę tego, kto daną książkę napisał, jak i dusze tych, którzy tę książkę przeczytali i tak mocno ją przeżyli, że zawładnęła ich wyobraźnią.

Ludzie zawsze dojrzą to, co ich w ogóle nie powinno obchodzić.

Szata nie zdobi człowieka, ale swoje robi.

- Źle pan wygląda - zawyrokował.
- Niestrawność - odparłem.
- A co panu zaszkodziło?
- Życie.

Złych wspomnień nie musisz brać ze sobą. I bez tego będą cię prześladować

Nie wierz temu, kto ufa wszystkim.

Dobre słowo jest łatwą przysługą niewymagającą ani krzty poświęcenia, a czasem wartą więcej niż prawdziwy dobry uczynek.