Chwalmy lata dawne, ale stosujmy się do naszych.

Gdy nadejdą chmurne lata, zostaniesz sam.

Obietnicami każdego można uczynić bogaczem.

Cokolwiek czynisz, czyń roztropnie i patrz końca!

Jestem barbarzyńcą, bo nikt mnie nie rozumie.

Kochanek nie widziany, prędko zapomnianym będzie.

Jeśli masz nieładne ząbki, byłoby śmiertelnym grzechem, rozjaśniać uroczą buzię, zbyt niedyskretnym uśmiechem!

Koniec wieńczy dzieło.

Szuka wody pośród wody.

Królowie mają długie ręce.

Często nieme oblicze ma głos i wymowę.

Często nieszczęście rozbudza talent.

Czas, pożerca rzeczy.

Czy dają, czy odmawiają, cieszą się, że się je prosi.

Dla człowieka nie ma nic pewnego.

Kropla drąży skałę.

Co źle znosisz, będziesz dobrze znosił: przywyknij tylko.

Czasami kilka łez ma siłę większą od krzyku.

Za późno na lekarstwo, gdy zło nabiera siły wskutek zwłoki.

Zazwyczaj medycyna jest sztuką czasu.

Dla cnoty żadna droga nie jest bezdrożem.

Złoto szkodliwsze jest od żelaza.

Sztuką jest ukrywanie sztuki.

Nieznane nie nęci.

Nie należy chlubić się grzechem.

Choćby wszystko zawiodło, to duch wszystko pokona.

Troska znika i rozpuszcza się w winie.

Przypadek wszędzie ma znaczenie.

Niszcz zło w zarodku.

Amor błąka się i nigdzie nie zagrzewa miejsca.

Posag żony to kłótnie.

Bez niebezpieczeństwa nie ma zasługi.