Rodzimy się z krzykiem. Z buntem dorastamy. W szalonym pędzie życia gubimy ponad miarę cenne perełki czasu, ścigając marzenia niedościgłe, chwytając chwile nieuchwytne...

Nie wierzę, że kobieta jest gorsza od mężczyzny, a tragedia karą za grzechy.

Pustka nigdy nie jest bezdomna. Wdziera się przez otwarte okna samotności.

Milczenie, cisza grobowa, a jakże wymowna. Zdmuchnęła iskry złudzeń. Zostawiła tło straconych nadziei. I powiedziała więcej niż słowa.

Brak pieniędzy niszczy szczęście wielu ludziom. Nie chodzi o wielką fortunę, ale żeby starczało na godne życie.

Człowiek na tyle istnieje, na ile pamiętają o nim inni.

Poeci modlą się wierszami.

W duszy został kurhan miłości pogrzebanej w temperaturze wrzenia.

Czasem nawet kamienie płaczą w ogrodach niespełnionych obietnic.

Ponieważ szare komórki produkują złote myśli, ten pigment nigdy nie wyjdzie z mody.

Życie, smakujesz i pachniesz jak miód w miodobranie. Aromatycznie, słodko, odrobinę cierpko. Trwaj!

Nie wszystko co w życiu ważne da się przeliczyć na pieniądze.

Królowała jedno lato, dopóki nie zatrzasnęła się w pułapce zdrady.

Przekonuesz się, że kwestia trwania wymaga kompromisu i determinacji.

Na otarcie łez nie wystarczą melanże prawd i konfabulacji zatartych śladów czasu.