Złamane serce

Kocham cię...

Dla Uleńki pięknej piszę w uniesieniu. Opiewam Twój powab, wrażliwość i troskę. I czekam na słowa szeptane Twoim głosem. Twoje usta gorące wydęte i pulchne. Twoje włosy jak bryza na wietrze rozwiana. Jesteś piękna gdy idziesz, gdy poruszasz biodrami, gdy kołyszesz ciałem i drgasz lekko piersiami. Masz głos tak cudowny, że leczysz słowami. Wciąż koisz mój ból, ból ciągłego rozstania. Moich pragnień, niemocy, bycia z tobą, Kochana. Czym ukoję swój ból, gdy zabierasz mi siebie? Czym nasycę swe oczy nie patrząc na ciebie? I choć pragnę być z Tobą i podziwiać co dnia, nie możemy być razem, nie możemy, to fakt!