Czerwone liście na deszczu mokną,
marzeń złocistych nie mogą dotknąć.
Powrócą może w wiosny rozkwicie,
szkoda ich teraz, lecz takie jest życie.

Kiedy błyśnie promień słońca,
Wiedz, że właśnie Ciebie nim pozdrawiam
I na twarzy jego dotyk,
Ciepłem muśnięć Ci zostawiam.
Kiedy deszcz przypadkiem Ciebie zrosi
To nie gniewaj się na niebo,
Że przynosi tyle kropel
Tylko pomyśl...
On dlatego biegnie mokrym śladem
Zostawiając perły rosy,
Że chcę błyskiem barwnej tęczy
Przenieść uśmiech w Twoje oczy
Nawet wiatr jest moim sprzymierzeńcem
Bo rozdaje wraz z powiewem
Czułość delikatną
Z szeleszczących liści śpiewem
A kiedy złote gwiazdy liczy
Księżyc trochę rozespany,
To pamiętaj: w tej smudze jasnej
Dla Ciebie buziak jest wpisany
A ja szepczę przez codzienność
Wymarzonych parę życzeń,
Aby moje słowa kwitły kwiatem
Rozpachniały słodko Twoje życie.

Gdy świat nam się wali, smutki wciąż nękają
I złe, czarne myśli spać w nocy nie dają
Zamiast żal łykając, łzy po cichu dławić
Wszelkim przeciwnościom czoła trzeba stawić.

Ja wierzę głęboko, głowę za to daję
Że po każdym deszczu zawsze słońce wstaje
I tam gdzieś daleko, w przestworzach na niebie
Malutka gwiazdeczka migoce dla Ciebie.

I wlewa nadzieję, szepcząc wciąż do ucha:
WSZYSTKO BĘDZIE DOBRZE, naprawdę, posłuchaj.
Pamiętaj o jednym, w szczęściu czy w goryczy
Że jest ktoś, na kogo zawsze możesz liczyć.

Są w życiu takie dni,
gdy nic Ci nie wychodzi,
wtedy otrzyj dłonią łzy,
po burzy zawsze słońce wschodzi.
Pamiętaj - masz jeszcze marzenia,
ciemne chmury ich nigdy nie dotkną,
u wszystkich zobaczysz radosne spojrzenia,
dalsze życie wyda Ci się miłą wiosną.