Wiersze

• Szczególnie kiedy wiatr październikowy
  Dylan Thomas
  Szczególnie kiedy wiatr październikowy Tarmosi mroźną garścią moje włosy, W ognistej sieci słońca lubię kroczyć Rzucając...

• 101. Wiem dobrze, ile okrutnego żniwa
  Francesco Petrarca
  Wiem dobrze, ile okrutnego żniwa Zbiera śmierć, która nigdy nie przebacza, Jak prędko na nas zapomnienie...

• 124. Los, myśl, uczucia miłosne, najsłodsze
  Francesco Petrarca
  Los, myśl, uczucia miłosne, najsłodsze, Strwożone o mnie, w czas przeszły wpatrzone, Tak mnie wciąż męczą,...

• 133. Miłość na cel mnie wystawiła strzałom
  Francesco Petrarca
  Miłość na cel mnie wystawiła strzałom, Jak wosk ogniowi na żer lub śnieg - słońcu,...

• 134. Nie mam spokoju, choć wojować nie chcę
  Francesco Petrarca
  Nie mam spokoju, choć wojować nie chcę, Lękam się, cieszę, marznę, to znów płonę, Latam...

• 141. Nieraz, do światła przywykły wśród lata
  Francesco Petrarca
  Nieraz, do światła przywykły wśród lata, Motyl biedaczek, na oślep, samochcąc, Przed okiem ludzkim jak przed...

• 153. Bijcie, gorące prośby, w serce głuche
  Francesco Petrarca
  Bijcie, gorące prośby, w serce głuche, Walcie w słup lodu, co skuł litość wszelką! Jeśli niebo...

• 175. Kiedy wspominam i miejsce, i porę
  Francesco Petrarca
  Kiedy wspominam i miejsce, i porę, Gdzie zatraciłem siebie, gdy wspominam Pęta miłosne, w których każda...

• 202. Z bryły czystego i żywego lodu
  Francesco Petrarca
  Z bryły czystego i żywego lodu Wznosi się płomień, który mnie ogarnia, Do dna ssie żyły,...

• 203. Ach, jakże płonę! i nikt mi nie wierzy
  Francesco Petrarca
  Ach, jakże płonę! i nikt mi nie wierzy, Nie, każdy wierzy mi, tylko nie ona, Najmilsza,...

• 211. Żądza wciąż gna mnie, miłość mnie prowadzi
  Francesco Petrarca
  Żądza wciąż gna mnie, miłość mnie prowadzi, A przywiązanie niesie - lecz ku czemu? Nadzieja schlebia...

• 216. Cały dzień płaczę, płaczę także nocą
  Francesco Petrarca
  Cały dzień płaczę, płaczę także nocą, Kiedy usnęli nędzni śmiertelnicy. Ból rośnie w płaczu;...

• 221. Jakaż fatalność, jaki los zjadliwy
  Francesco Petrarca
  Jakaż fatalność, jaki los zjadliwy Mnie, bezbronnego, nieustannie wiedzie Na pole klęski? Jeśli wyjdę żywy,...

• 224. Jeżeli serce szczere, miłość wierna
  Francesco Petrarca
  Jeżeli serce szczere, miłość wierna, Czuła tęsknota, najuczciwsze chęci, Siła pragnienia szlachetna, bezmierna, Długie błądzenie...

• 226. Żaden samotny wróbel na kominie
  Francesco Petrarca
  Żaden samotny wróbel na kominie Bardziej samotny nie był ni zwierz w lesie Niż...

• 229. Śpiewałem. Płaczę. I nie mniejsłodyczy
  Francesco Petrarca
  Śpiewałem. Płaczę. I nie mniejsłodyczy Odbieram z płaczy, niż jej wziąłem z pieśni. Zmysły dociekły tego...

• 230. Płakałem. Teraz śpiewam, Blask niebieski
  Francesco Petrarca
  Płakałem. Teraz śpiewam, Blask niebieski To żywe słońce moim oczom zsyła. W blasku tym jakże cudownie...

• 250. Zwykła mnie we śnie pocieszać z oddali
  Francesco Petrarca
  Zwykła mnie we śnie pocieszać z oddali Swoim widokiem anielskim i drogim, Teraz zaś straszy mnie...

• 261. Jeśli kobieta pragnie dopiąć swego
  Francesco Petrarca
  Jeśli kobieta pragnie dopiąć swego, Wielce o sławę, mądrość, cnotę stojąc, Niechże popatrzy na wroga mojego,...

• 265. Głuche, kamienne serce i złe chęci
  Francesco Petrarca
  Głuche, kamienne serce i złe chęci W pokornej, wdzięcznej, anielskiej postaci. Ich okrucieństwo na śmierc mnie...