Wiersze

• Arkadia
  Ernest Bryll
  Wspominam Arizony rezerwat szczęśliwy
  Sarmackie twarze Indian. Ich tańce orłowe
  Turystów zapatrzonych w bujne pierza grzywy
  Co zamiast myśli naszą otaczają głowę
   
  A są też kwiatem cierniowej korony
  Tęczą krwi która w locie Nike utoczyła
  Znakiem narodów niedorozwinionych
  Co się już z ptaków w ludzi nie przechrzciły
   
  wspominam na ogniste twarze ocalonych
  Jastrzębie tańce Pasków, Siuksów, Delawarów
   
  Husarię rozpaloną do białego żąru
  I etnografów wzrok rozanielany
   
  I zakończenie lotu. I piór odgrywanie
  I wśród turystów gorzkie kwestowanie