Dowcipy

• 11 września rano Saddam Husajn dzwoni do prezydenta Stanów Zjednoczonych:
  - Bardzo mi przykro z powodu tej tragedii. To były wspaniałe budynki. Chciałem zapewnić, że nie mamy z tym nic wspólnego.
  Zdziwiony Bush pyta:
  - Jaka tragedia, jakie budynki?
  Husajn na to:
  - A która u was jest godzina?
  - Ósma rano - odpowiada Bush.
  A Husajn na to:
  - A to ja zadzwonię później.
  Różne

• Pani Stasia była organistką w kościele, miała już prawie 70 lat na karku i była starą panną. Była podziwiana przez wszystkich parafian za swą dobroć i oddanie sprawom kościoła. Pewnego razu wpadł do niej ksiądz omówić szczegóły jakiejś kościelnej uroczystości. Pani Stasia zaprosiła duchownego do pokoju gościnnego i zaoferowała mu herbatkę. Ksiądz usiadł sobie wygodnie w stylowym fotelu, tak, że przed nim stały stare organy Pani Stasi. Ku wielkiemu zdziwieniu księdza, na organach tych stała szklanka wypełniona wodą, a co jeszcze bardziej zaniepokoiło księdza to fakt, że w szklance tej pływała prezerwatywa. Jak Pani Stasia wróciła z herbatką zaczęła się rozmowa. Ksiądz chciał jakoś delikatnie zacząć rozmowę o szklance wody i kondomie w niej pływającym, ale mu się nie udawało, więc postanowił zapytać wprost:
  - Pani Stasiu, bardzo bym był rad, gdyby mi pani to wytłumaczyła - tu wskazał na nieszczęsną szklankę.
  - Ooo tak, dobrze, że ksiądz pyta... Czyż to nie wspaniałe? Szłam sobie raz przykościelnym parkiem parę miesięcy temu i znalazłam tę małą paczuszkę na ziemi. Instrukcja na opakowaniu wyraźnie mówiła, że należy to umieścić na organie, zapewnić by było wilgotne i to wtedy ochroni przed roznoszeniem się chorób.... I wie ksiądz co? Przez całą zimę nie miałam grypy.
  Różne

• Pewnego dnia do Bank of Canada przyszła starsza pani z wielką torbą pieniędzy. Upierała się, że chce mówić z prezesem dlatego, że chce otworzyć rachunek, a ma na to rzeczywiście dużo pieniędzy. Po długiej debacie, pracownik zaprowadził ją do biura prezesa.
  Prezes banku zapytał: ile pieniędzy chce pani wpłacić?
  Powiedziała, że 165 000 dolarów.
  „No!,“ odparł prezes i zapytał się, jak mogła zaoszczędzić tyle pieniędzy.
  Starsza pani odpowiedziała, że z zakładów.
  Prezes, bardzo zdziwiony, zapytał: „ Z jakich zakładów ?“
  Starsza pani: „Na przykład – załóżmy się o 25 000 dolarów, że ma pan kanciaste jądra”.
  Prezes zaczął się śmiać: „Takiego zakładu nie da się przecież wygrać!!!“
  Starsza pani odpowiedziała: “Chce się pan założyć?”
  “Oczywiście”, odpowiedział prezes, “Mogę panią zapewnić, że moje jądra naprawdę nie są kanciaste”.
  Starsza pani odpowiedziała: „Dobrze, zawarliśmy zakład. Jeśli się pan zgodzi, przyjdę jutro o 10.00 rano z moim prawnikiem jako świadkiem”.
  “Nie ma problemu” odparł prezes.
  Tego wieczoru prezes był z powodu zakładu bardzo nerwowy i strawił sporo czasu przed lustrem na oglądaniu swych jąder. Obracał je tam i z powrotem, we wszystkich kierunkach, aby się upewnić, że nie są kanciaste i że zakład ma wygrany.
  Na drugi dzień dokładnie o 10.00 starsza pani przyszła z prawnikiem do biura prezesa.
  Prezes spuścił spodnie aby ona i jej prawnik zobaczyli naprawdę wszystko. Starsza pani podeszła bliżej i poprosiła, czy może dotknąć.
  „Oczywiście, proszę!“, odparł prezes, “Musi pani być pewna na 100 %.”
  Starsza pani z uśmiechem to zrobiła..
  Prezes popatrzył się na jej prawnika i widzi, jak ten bije głową o ścianę.
  „Dlaczego on to robi ?“ zapytał się starszej pani.
  „Prawdopodobnie dlatego, że założyłam się z nim o 100 tysięcy dolarów, że dzisiaj około dziesiątej będę trzymać w dłoni jądra prezesa Bank of Canada”
  O dyrektorach

• Idzie ksiądz z zakonnicą po mieście i zbierają jałmużnę. Zastała ich noc...
  Weszli do jednego z gospodarstw chcąc zamówić nocleg...
  Ksiądz mówi do gospodarza:
  -Czy mógłby pan zapewnić nam nocleg?
  -Tak, tylko że ja mam tylko jeden pokój wolny, z jednym łóżkiem.
  -No to co? Będziemy spać z siostrą razem.
  -Ale jak to?
  -Normalnie! Położymy między sobą deskę!
  -A jak księdzu się zachce!?
  -To pójdę na spacer!
  -A jak siostrze się zachce?
  -To ona pójdzie na spacer!
  -A jak obojgu się zachce?
  -To deska pójdzie na spacer...
  O duchownych

• Ona: wychodzi za niego, ponieważ jest takim "silnym facetem".
  Ona: rozwodzi się z nim, gdyż jest "dominującym samcem".
  
  On: żeni się z nią, bo jest "krucha i drobna".
  On: rozwodzi się z nią, ponieważ jest taka "słaba i niezaradna".
  
  Ona: wychodzi za niego, gdyż "on wie, jak zapewnić dostatnie życie".
  Ona: rozwodzi się z nim, ponieważ on "myśli tylko o pracy".
  
  On: żeni się z nią, bo ona "przypomina mu jego matkę".
  On: rozwodzi się z nią, bo "ona z każdym dniem staje się coraz bardziej podobna do swojej matki."
  
  Ona: wychodzi za niego, gdyż jest "beztroski i romantyczny."
  Ona: rozwodzi się z nim, ponieważ jest "nieodpowiedzialny i miękki."
  
  On: żeni się z nią, gdyż ona jest "poważna i rozsądna."
  On: rozwodzi się z nią, bo jest "nudna i nieinteresująca."
  
  Ona: wychodzi za niego, bo on jest "duszą towarzystwa."
  Ona: rozwodzi się z nim, ponieważ "on nigdy nie wie, kiedy wrócić do domu z imprezy."
  Stosunki damsko-męskie

• Prawdziwa rozmowa nagrana na częstotliwości morskiej alarmowej kanał 106 pomiędzy Hiszpanami a Amerykanami w październiku, 16 X 1997r.
  Hiszpanie: tle słychać trzaski)...Tu mówi A-853, prosimy zmieńcie kurs o 15stopni aby uniknąć kolizji, idziecie wprost na nas, odległość 25 mil morskich.
  
  Amerykanie: (trzaski w tle)...Sugerujemy wam zmianę kursu o 15 stopni na północ, aby uniknąć kolizji.
  
  Hiszpanie: Powtarzamy : zmieńcie swój kurs o 15 stopni na południe, aby uniknąć zderzenia....
  
  Amerykanie (słychać inny glos) Tu mówi kapitan jednostki morskiej Stanów Zjednoczonych Ameryki, w dalszym ciągu sugerujemy, zmieńcie swój kurs o 15 stopni na północ, aby uniknąć kolizji.
  
  Hiszpanie: Nie możemy podjąć takiej decyzji. Zmieńcie swój kurs o 15 stopni na południe inaczej dojdzie do kolizji...!!!!
  
  Amerykanie: TU MÓWI KAPITAN RICHARD JAMES, KTÓRY DOWODZI LOTNISKOWCEM USS LINCOLN, MARYNARKI WOJENNEJ STANÓW ZJEDNOCZONYCH...!!!! DRUGIEGO CO DO WIELKOŚCI OKRĘTU FLOTY AMERYKAŃSKIEJ, JEDNOCZEŚNIE INFORMUJE, ŻE JESTEŚMY ESKORTOWANI PRZEZ 4 OKRĘTY PODWODNE, 6 NISZCZYCIELI I 2 KRĄŻOWNIKI, UDAJEMY SIĘ W KIERUNKU ZATOKI PERSKIEJ W CELU PRZEPROWADZENIA MANEWRÓW.! NIE SUGERUJĘ, JA ŻĄDAM, ABYŚCIE ZMIENILI KURS O 15 STOPNI!!!!W PRZECIWNYM RAZIE BĘDZIEMY MUSIELI PODJĄĆ DZIAŁANIA KONIECZNE ABY ZAGWARANTOWAĆ BEZPIECZEŃSTWO TAK OKRĘTU, JAK ZJEDNOCZONEJ SIŁY TEJ KOALICJI. WY NALEŻYCIE DO PAŃSTWA SPRZYMIERZONEGO, JESTEŚCIE CZŁONKIEM NATO I TEJ KOALICJI... ŻĄDAM STANOWCZO PODPORZĄDKOWANIA I ZMIANY KURSU...!!!!
  
  Hiszpanie: TU MÓWI JUAN MANUEL SALAS ALCANTARA, JESTEŚMY WE DWÓCH, ESKORTUJE NAS NASZ PIES, MAMY ZE SOBĄ NASZE JEDZENIE, DWA PIWA I KANARKA, KTÓRY TERAZ ŚPI... MAMY ZA SOBĄ POPARCIE RADIA LA CORUNA I KANAŁU 106 ALARMÓW MORSKICH... NIE UDAJEMY SIĘ W ŻADNE MIEJSCE I MÓWIMY DO WAS Z LĄDU STAŁEGO, Z LATARNI MORSKIEJ A-853, Z WYBRZEŻA GALICJI. NIE MAMY ŻADNEJ GÓWNIANEJ INFORMACJI, KTÓRE MIEJSCE ZAJMUJEMY W RANKINGU WŚRÓD HISZPAŃSKICH LATARNI MORSKICH... MOŻECIE PRZEDSIĘWZIĄĆ ŚRODKI NA JAKIE TYLKO WAM PRZYJDZIE OCHOTA, ABY ZAPEWNIĆ BEZPIECZEŃSTWO WASZEGO ZASRANEGO OKRĘTU, KTÓRY ZA CHWILĘ ROZBIJE SIĘ O SKAŁY, DLATEGO RAZ JESZCZE SUGERUJEMY ZMIANĘ KURSU O 15 STOPNI NA POŁUDNIE, ABY UNIKNĄĆ KOLIZJI! OK. ??????
  Różne

• “Pewnego razu istniała mała, osobliwa wioska. Była ona wspaniałym miejscem do życia,
  poza jednym problemem. Jeżeli nie padało, wioska nie miała wody. Aby rozwiązać ten problem raz
  na zawsze, starszyzna wioski postanowiła urządzić przetarg na zorganizowanie stałego
  zaopatrywania wioski w wodę. Do wykonania tego zadania zgłosiły się dwie osoby i starszyzna
  przyznała kontrakt im obu. Uważano, że małe współzawodnictwo przyczyni się do utrzymania cen
  na niskim poziomie i zapewni dodatkowe zabezpieczenie dostaw wody.
  Ed, będący pierwszą osobą, z którą podpisano kontrakt, natychmiast udał się po zakup
  dwóch wiader i zaczął biegać drogą, która prowadziła do odległego o 1,5 km jeziora. Natychmiast
  też zaczął zarabiać pieniądze, jako że pracował od świtu do zmierzchu, dostarczając wodę przy
  użyciu dwóch wiader. Wlewał ją do wielkiego betonowego zbiornika, który zbudowała wioska.
  Każdego ranka musiał wstać, zanim wioska obudziła się, aby zapewnić jej wystarczającą ilość
  wody. Była to ciężka praca, ale on był bardzo szczęśliwy, zarabiając pieniądze i mając
  zabezpieczony dla swojego biznesu jeden z dwóch kontraktów.
  Drugi uczestnik przetargu, który podpisał kontrakt, Bili - zniknął na jakiś czas. Nie było go
  widać przez kilka miesięcy, co sprawiło, że Ed był bardzo szczęśliwy, gdyż nie miał konkurencji. Ed
  zarabiał wszystkie pieniądze.
  Zamiast kupować dwa wiadra, aby współzawodniczyć z Edem, Bili opracował plan biznesu,
  utworzył spółkę, znalazł inwestorów, zatrudnił prezesa i po sześciu miesiącach powrócił z brygadą
  roboczą. W ciągu roku jego zespół zbudował wielki rurociąg ze stali nierdzewnej, który połączył
  wioskę z jeziorem.
  W trakcie uroczystego uruchomienia rurociągu Bili oświadczył, że jego woda jest czystsza
  niż woda Eda. Wiedział, że były skargi, iż woda Eda jest zanieczyszczona. Bili obwieścił również,
  że może dostarczać wiosce wodę 24 godziny na dobę, 7 dni w tygodniu. Ed mógł dostarczać wodę
  tylko w dni robocze. Nie pracował w weekendy. Następnie Bili oświadczył, że za tę wyższej jakości
  wodę i pewniejsze dostawy będzie pobierał 75% mniej niż Ed. Wieś ucieszyła się i natychmiast
  udała się do kranu rurociągu Billa.
  Aby podołać współzawodnictwu, Ed natychmiast obniżył swoją cenę o 75%, kupił dwa
  wiadra więcej, zastosował pokrywy i zaczął nosić po cztery wiadra. Chcąc sprostać konkurencji,
  wynajął swoich dwóch synów, aby pomogli mu na nocnej zmianie i w weekendy. Gdy jego chłopcy
  wyjeżdżali do średniej szkoły, powiedział im:
  - Pamiętajcie, że pewnego dnia ten biznes będzie należał do was.
  Po skończeniu szkoły jego dwaj synowie z jakiegoś powodu nie powrócili. Ed zatrudnił
  pracowników do pomocy. Pojawiły się również problemy ze związkami zawodowymi. Związki
  domagały się wyższych plac, większych uprawnień i żądały, aby członkowie związku nosili tylko po
  jednym wiadrze.
  W międzyczasie Bili zdał sobie sprawę z tego, że jeśli ta wioska potrzebuje wody, inne też
  jej potrzebują. Zmodyfikował plan biznesu i wyruszył na sprzedaż swojego systemu dostawy wody
  dla wiosek rozmieszczonych na całym świecie; był to system wysoce wydajny, o niskim koszcie i
  dostarczający czystą wodę. Bili zarabiał tylko jeden grosz od wiadra dostarczonej wody, ale
  codziennie dostarczał miliardy wiader wody. Bez względu na to czy pracował, czy też nie,
  pieniądze wpływały na jego konto bankowe. Bili zbudował rurociąg “dostarczający” mu pieniądze,
  podobnie jak wodociąg dostarczał wodę mieszkańcom wioski.
  Bili żył szczęśliwie i dostatnio, a Ed ciężko pracował do końca swojego życia i zawsze miał
  problemy finansowe. Koniec.”
  Różne