Wiersze

• Ocalony
  Tadeusz Różewicz
  Mam dwadzieścia cztery lata
  ocalałem
  prowadzony na rzeź.
  
  To są nazwy puste i jednoznaczne:
  człowiek i zwierzę
  miłość i nienawiść
  wróg i przyjaciel
  ciemność i światło.
  
  Człowieka tak się zabija jak zwierzę
  widziałem:
  furgony porąbanych ludzi
  którzy nie zostaną zbawieni.
  
  Pojęcia są tylko wyrazami:
  cnota i występek
  prawda i kłamstwo
  piękno i brzydota
  męstwo i tchórzostwo.
  
  Jednako waży cnota i występek
  widziałem:
  człowieka który był jeden
  występny i cnotliwy.
  
  Szukam nauczyciela i mistrza
  niech przywróci mi wzrok słuch i mowę
  niech jeszcze raz nazwie rzeczy i pojęcia
  niech oddzieli światło od ciemności.
  
  Mam dwadzieścia cztery lata
  Ocalałem
  prowadzony na rzeź.