Wiersze

• Prospekt
  Wisława Szymborska
  Jestem pastylka na uspokojenie.
  Działam w mieszkaniu,
  skutkuję w urzędzie,
  siadam do egzaminów,
  staję na rozprawie,
  staranie sklejam rozbite garnuszki -
  tylko mnie zażyj,
  rozpuść pod językiem,
  tylko mnie połknij,
  tylko popij wodą.
  
  Wiem, co robić z nieszczęściem,
  jak znieść złą nowinę,
  zmniejszyć niesprawiedliwość,
  rozjaśnić brak Boga,
  dobrać do twarzy kapelusz żałobny.
  Na co czekasz ?
  zaufaj chemicznej litości.
  
  Jesteś jeszcze młody (młoda),
  powinieneś (powinnaś) urządzić się jakoś.
  Kto powiedział,
  że życie ma być odważnie przeżyte?
  Oddaj mi swoją przepaść -
  wymoszczę ją snem
  będziesz mi wdzięczny (wdzięczna)
  za cztery łapy spadania.
  
  Sprzedaj mi swoją duszę.
  Inny kupiec się nie trafi.
  
  Innego diabła już nie ma.