Wiersze

• Poczucie tożsamości
  Zbigniew Herbert
  Jeśli miał poczucie tożsamości to chyba z kamieniem
  z paskowcem niezbyt sypkim jasnym jasnoszarym
  który ma tysiąc oczu z krzemienia
  (porównanie bez sensu kamień widzi skórą)
  jeśli miał poczucie głębokiego związku to właśnie z kamieniem
  
  nie była to wcale idea niezmienności kamień
  był różny leniwy w blasku słońca brał światło jak księżyc
  gdy zbliżała się burza ciemniał sino jak chmura
  potem pił deszcz łapczywie i te zapasy z wodą
  słodkie unicestwienie zmaganie żywiołów spięcia elementów
  zatracenie natury własnej pijana stateczność
  były zarazem piękne i upokarzające
  
  więc w końcu trzeźwiał w powietrzu suchym od piorunów
  wstydliwy pot ulotny obłok miłosnyuch zapałów