Piosenki

• Ballada o wilku z Gubbio
  Religijne
  Dawno temu - tak rozpoczął pewien brat z zapałem,
  tę historię, która starsi jedynie pamiętali.
  Było miasto zwane Gubbio, bogate i wspaniałe,
  A w nim ludzie co nikogo oprócz siebie nie kochali.
  
  Choć w dostatku żył każdy i żadna potrzeba,
  nie spędzała nigdy snu z niczyich powiek.
  Lecz na próżno, żebrak prosił tutaj o kawałek chleba,
  Próżno pytał o gospodę utrudzony wędrowiec.
  
  Dnia pewnego powstał w mieście wielki płacz i trwoga
  i kazali zamknąć bramy rajcy wraz z burmistrzem.
  Nagle Gubbio przypomniało sobie o istnieniu Boga,
  O swych grzechach nagle przypomnieli sobie wszyscy.
  
  Miasto było zewsząd lasami otoczone. W nich
  pojawił się wilk straszny, ogromna czarna bestia.
  Zżerał owce, jagnięta, zżerał bydło i konie,
  W owym dniu zaś porwał kilku kupców spod bram miasta.
  
  Właśnie wtedy, gdy nadziei nikt już nie miał na to,
  że odejdzie precz zły wilk, a z nim lęk, trwoga i rozpacz.
  Poza mury, które wkoło otaczały miasto,
  Wszedł święty Franciszek i bardzo się zatroskał.
  
  Ulitował się nad ludźmi i tak oznajmił rajcom:
  "Pójdę w góry, by odnaleźć złego brata wilka".
  I poszedł tak, jak stał, mimo przestróg mieszkańców,
  Gdy go znalazł podniósł rękę i dotknął jego pyska.
  
  Ref.
  Bracie wilku, Pan Bóg stworzył
  taki piękny cały świat.
  Bracie wilku. Czemu w sercu swoim kryjesz
  jeszcze wciąż tyle zła?
  Odmień życie, napraw krzywdy
  wyrządzone wokół wszystkim,
  Ulecz dusze swoją chorą z nienawiści!
  
  Gdy tak święty Franciszek upominał złego wilka,
  ten, o dziwo, spokorniał i ze wstydu przymknął oczy.
  A od żalu wielkiego spod powiek łez kilka,
  Uroniło wilczysko na Biedaczyny stopy.
  
  Kiedy wszyscy mieszkańcy zebrali się na rynku,
  by zobaczyć rozbójnika potulnego jak baranek.
  Wtedy święty Franciszek uniósł w górę rękę
  I wygłosił ludziom z Gubbio takie kazanie:
  
  Ref.
  Bracia wilcy! Pan Bóg stworzył taki piękny cały świa
  Bracia wilcy, czemu w serca wasze kryją jeszcze wciąż ty
  Proście Pana! On przebaczy i zapomni grzechy wszystkim
  On uleczy wasze serca chore z nienawiści!
  
  Nawrócili się mieszkańcy chciwi i obłudni.
  Poruszeni aż do głębi kazaniem świętego,
  A wilk do końca życia mieszkał w Gubbio razem z ludźm
  Bo bardzo kochał dzieci i zabawę w chowanego.
  
  Ale to jeszcze nie koniec mojej opowieści
  stary brat pokiwał głową i pogłaskał siwą brodę.
  Spójrzcie, ile dzisiaj w świecie krzywd, łez i boleści,
  Bo nie bratem, ale wilkiem człowiekowi bywa człowiek!
  
  Ref.
  Bracie wilku, Pan Bóg stworzył taki piękny cały świa
  Bracie wilku. Czemu w sercu swoim kryjesz jeszcze wcią
  Odmień życie, napraw krzywdy wyrządzone wokół wszys
  Ulecz dusze swoją chorą z nienawiści!