Wiersze

• Kura
  Zbigniew Herbert
  Kura jest najlepszym przykładem, do czego doprowadza bliskie
  współżycie z ludźmi. Zatraciła zupełnie ptasią lekkość i wdzięk.
  Ogon sterczy nad wydatnym kuprem jak za duży kapelusz
  w złym guście: Jej rzadkie chwile uniesienia, kiedy staje na
  jednej nodze i zakleja okrągłe oczy błoniastymi powiekami,
  są wstrząsająco obrzydliwe. I w dodatku ta parodia śpiewu,
  poderżnięte suplikacje nad rzeczą niewypowiedzianie
  śmieszną: okrągłym, białym, umazanym jajkiem.
  Kura przypomina niektórych poetów.