Wiersze

• O Wandzie co nie chciała
  Andrzej Waligórski
    
   
  Jedna Wanda, córka Kraka
  Chciała wyjść za Enerdziaka
  I faktycznie, pewien Helmut
  Przyszedł, przyniósł kiszkę, wermut,
  Goździk i dwa serki kozie,
  Tak jak to w naszym obozie.
  Krak młodych pobłogosławił
  I w sypialni ich zostawił,
  Czyli jak gdyby zezwolił
  Żeby Niemiec ją zniewolił.
  Ledwie drzwi się zatrzasnęły -
  Straszne rzeczy się zaczęły,
  Bo gość chyba był znad Renu
  Czy z innego RFN-u,
  Poziewał najpierw nieśmiało
  Dał jej kawę i kakao,
  Poczem z nienacka do góry
  Wystawił Zagłębie Ruhry...
  Wanda w krzyk, że on zachodni,
  A on na nią hyc bez spodni,
  I tak go poniosły zmysły
  Że razem wpadli do Wisły!
  Wniosek: Prasa słusznie twierdzi -
  Wróg nie śpi! A Wisła śmierdzi.