Wiersze

• Wolny przekład z Asnyka
  Tadeusz Boy Żeleński
   
  Kochanko moja słodka,
  Naucz mnie takich piosneczek,
  Żeby ich każda zwrotka
  Miała smak twoich usteczek;
   
  Żeby ich każde słowo
  W szept się mieniło najsłodszy
  Wciąż powtarzając na nowo
  To, co bliziutką rozmową
  Dwa serca bredzą trzy po trzy 
   
  Potem wymyślę temat
  Sentymentalny ogromnie
  I spiszę cały poemat
  O tobie, miła, i o mnie.
   
  Wszystko tym razem się znajdzie,
  Jak w głowie samo się kleci
  Niby w niańczynej bajdzie
  Dla troszkę większych już dzieci.
   
  Będzie o Lali królewnie,
  J ak miała swego pajaca,
  Co płakał, płakał tak rzewnie,
  A ona mówiła: "caca";
   
  Będzie i Baba-Jaga,
  Wiedźma złośliwa krzynkę,
  Co, jak ją rozdziać do naga,
  Zmienia się w małą dziewczynkę;
   
  Będą i włoski złote,
  Czesane złotym grzebieniem,
  Co najmocniejszą pieszczotę
  Sączą cichutkim strumieniem;
   
  Będzie i siódma rzeka,
  I siódma góra będzie,
  I myśli tęskne człowieka,
  Pół świnki a pół łabędzie...
   
  I wiele jeszcze innych
  Bajeczek nowych i dawnych,
  Tak wiernych, że aż dziecinnych,
  Tak czułych, że aż zabawnych.
   
  Nizać chcę ziarko po ziarku,
  Aż wzrośnie śliczna książeczka,
  Którą nam dadzą w podarku
  Twe drogie, słodkie usteczka...