Dowcipy

• Poszedł ksiądz na targ kupić coś do jedzenia, bo miał mieć w parafii wizytację biskupa i biskup miał zostać na kolację.
  Podszedł do gościa z rybami i mówi:
  - Oj, jaka piękna, duża ryba!
  Sprzedawca na to:
  - Pięknego skurwiela złapałem, co?
  Ksiądz się obruszył:
  - Panie, ja wszystko rozumiem - piękna duża ryba, ale żeby zaraz przy księdzu takie epitety wstyd!
  Sprzedawca wyjaśnia:
  - Ale proszę księdza - skurwiel to jest nazwa tej ryby, tak samo jak płotka, okoń czy pstrąg.
  - Aaa no to w porządku. Poproszę tego skurwiela. Przygotuję go na kolację z biskupem.
  Przychodzi ksiądz na parafię pokazuje rybę siostrze zakonnej.
  Zakonnica:
  - O jaka piękna duża ryba.
  A ksiądz na to:
  - Ładnego skurwiela kupiłem, co?
  Zakonnica:
  - Ale co ksiądz - takie słownictwo?
  A ksiądz wyjaśnia, że to ta ryba się nazywa skurwiel - tak jak inne, płoć czy szczupak.
  - Aaaa. to rozumiem.
  Ksiądz polecił zakonnicy żeby ta przygotowała skurwiela na kolację z biskupem.
  Stoi zakonnica w kuchni, skrobie rybę a tu wchodzi kucharka.
  - O jaka piękna duża ryba - mówi kucharka.
  Siostra na to:
  - Piękny skurwiel, prawda?
  - Ależ co siostra? Nie poznaję! - obrusza się kucharka.
  A siostra, że ta ryba się nazywa skurwiel - tak jak inne się nazywają, karp czy lin.
  Siostra kazała przygotować skurwiela na kolację z biskupem. Wieczorem przyjeżdża biskup, siada przy stole z księdzem i zakonnicą. Kucharka wnosi główne danie - rybę.
  Ksiądz biskup:
  - Jaka piękna, duża ryba!
  Na to proboszcz:
  To ja tego skurwiela znalazłem i kupiłem.
  Odzywa się zakonnica:
  - A ja tego skurwiela skrobałam.
  Na to włącza się kucharka:
  - A ja tego skurwiela usmażyłam i przyrządziłam.
  Ksiądz biskup uśmiechnął się, wyjął z torby litr wódki i mówi:
  - K*rwa, widzę, że tu sami swoi!
  Religijne