Na dobranoc

Moja pora już nadchodzi,
łóżko moim okiem wodzi.
Ja spoglądam tam z nadzieją,
że się różne rzeczy podzieją.
Lecz tam nie ma mego kotka,
Na nic będzie moja psotka.
No nic, wyobrażę sobię,
Że całuję Cię po głowie.
Potem zejdę trochę niżej,
twoje usta też poliżę.
I do brzusia się dobiorę,
Potem szybko Cię rozbiorę.
Na tym koniec będzie marzeń,
już do łóżka szybko włażę.
By przypomnieć sobie Ciebie,
By się poczuć jak tam w niebie.
Dobra, koniec już gadania,
Przyszła moja pora spania.
A więc już na same końce,
Dobranoc moje najdroższe Słońce!