Władysław Broniewski
Nie wiedziałem, że radość jest tuż
ręką sięgnąć,
nie wiedziałem, że teraz, że już
przyjdzie do mnie piękno, że to może tak nagle się stać,
jak błyskawica,
i że chciałoby się żyć - ach! - trwać,
jak najwięcej życia, i że można kochać tak bardzo
pod koniec życia,
i że może to wszystko zgasnąć,
jak błyskawica.