Wiersze - Wincenty Korab-Brzozowski strona 3

Doświadczeni

Próżne nam były Kasandry wołania,
I oto - Styksu groźne przed nami koliska.
Czy jednak już nie bliski cudu zmartwychwstania
Feniks nowy z popiołów tego cmentarzyska?
O, nieszczęśni! nauczcie się sztuki czekania.

z francuskiego przetłumaczył Stanisław
Pieńkowski

Gesta dei

Strzaskali łuki swoje waleczni łucznicy.
Zwycięstwo - wiarołomców staje się udziałem.
O, zali Francja...Francja Joanny Dziewicy
Nie spełni dziejów bożym rozkazaniem całem?
Zawierz, poeto, nadal sławie Bojownicy!


z francuskiego przetłumaczył Stanisław
Pieńkowski

Mąż

Nigdy żadnej ludzkiego żywota godzinie,
Jakie bądź ma - radosne czy posępne lice,
Nie uda się zawładnąć tobą, Paladynie!
Ty sam tylko w wytwornej duszy twej głębinie
Wielką przeznaczeń własnych kryjesz tajemnicę.


z francuskiego przetłumaczył Stanisław
Pieńkowski

Cyprysy

O, czarni nad białymi strażnicy grobami -
- Cyprysy! Czy to waszą rzeczą słodki śpiew?
I kto nad jałowymi waszymi szczytami
Widział kiedy gołębie krążące stadami?
A jednakże jesteście z rodu świętych drzew.

z francuskiego przetłumaczył Stanisław
Pieńkowski

Ptaszę

Skądże w tobie te burze skłębione
Już od świtu, o, serce zbiedzone?
Czy obelgi dotkliwej doznało?
Albo raczej ptaszyną tyś małą,
Zbyt już długo w swej klatce więzione?

z francuskiego przetłumaczył Stanisław
Pieńkowski

‹‹ 1 2 3 4 5 6 18 19 ››