Wiersze - Michaił Lermontow strona 15

W ALBUMIE (Z Byrona)

Jak wędrowcowi w oko wpada
Samotna pośród pól mogiła,
Podobnie ta stronica blada
Niechby twój miły wzrok znęciła.
Jeśli po latach ci się zdarzy
Przeczytać, co poeta marzył,
I wspomnisz, jak on cię miłował,
Pomyśl - on sam już na cmentarzu,
A tutaj serce swe pochował

W ALBUMIE D.F. IWANOWEJ

Jeśli cię kiedyś los oszukać zechce
I gorzka świata stanie się nauka -
Pamiętaj wzrok zatrzymać na tej karteczce
I pomyśl, że ten, czyje teraz cierpi serce,
Nie zafrasuje, nie oszuka.

WALERYK (fragment)

Sam nie wiem, czemu nakresliłem
Przypadkiem list do pani, bowiem
Dawno przywilej ten straciłem.
Coż ci powiedzieć? Nic nie powiem!
Że cię pamiętam, że tęskniłem?
Lecz o tym wiesz - to dawne dzieje,
Ani to ziębi cię, ani grzeje.

Cóż cię obchodzi, co ja robię,
Gdzie jestem teraz, dokąd ruszę?
Toć nasze dusze obce sobie,
Zresztą, czy są pokrewne dusze?
W karty przeszłości sie wczutyjąc
I po kolei je werując
Nie płonę już minionym żarem,
We wszytsko utraciłem wiarę.
Toć przecież śmieszne oszukiwać
Obłudą serca całe lata;
Cóż za pożytek stąd dla świata
I po co ufnie przywoływać
To, czego nie ma?... Czasu strata!
Czekać na miłość wciąż samotnie?
Dzis czucie mija bezpowrotnie,
Lecz ja pamiętam cię - istotnie,
Dotychczas cię nie zapomniałem!

Więc przede wszystkim z tej przyczyny,
Że długo, długo cię kochałem,
Potem cierpieniem za godziny
Błogości mojej zapłaciłem,
A potem wiele lat w bezpłodnym
Bólu i skrusze przepędziłem
I rozmyślaniem cierpkim chłodnym
Ostatni życia kwiat zabiłem.
Stroniąc od świata i od ludzi,
Młodzieńczych zabaw zanichałem,
Poezji i miłosnych złudzeń -
Ciebie zapomnieć niezdołałem!

WDZIĘCZNOŚĆ

Za wszytsko, wszytsko składam tobie dzieki:
Za gorycz łez, za pocałunków jady,
Za utajone namiętności męki,
Za zemstę wrogów i przyjaciół zdrady,
Za każdy w pustce roztrwoniony poryw,
Za wszystkie w życiu złudy, omamienia,
Lecz jedno spraw: bym tobie od tej pory
Niedługo już zanosił dziękczynienia.

Wdzięczność

Podziekowanie

Za wszystko, wszystko Tobie, Boże dzięki:
Za męki serca, których nikt nie słucha,
Za gorycz łez i za trujące wdzięki,
Za zemstę wroga i za potwarz druha,
Za wszystko, w czym mnie oszukało życie,
Za ogien duszy, dzisiaj już w popiele,
Spraw tylko jedno, o Panie w błękicie,
Abym dziękować mógł już dni niewiele

‹‹ 1 2 12 13 14 15 16 ››